Ο νέος υπουργός Οικονομικών Γ. Στουρνάρας είναι γρήγορος και αποτελεσματικός.
Δεν περιμένει δυο χρόνια για να κάνει τα χατίρια στην τρόικα. Δεν χρειάστηκε να συνεδριάσουν ο Λαζαρίδης με τον Σκανδαλίδη και τον Χατζησωκράτη για να καθορίσει τη στάση του. Δεν χρειάστηκε να μιλήσει πρώτα στη Βουλή επί των προγραμματικών δηλώσεων. Τα είπε όλα στους "Financial Times"! Όπως προχθές οι συνάδελφοί του τα είχαν πει στο συνέδριο του "Economist"! Ήταν αυτονόητο ότι, ως υπουργός της κυβέρνησης "εθνικής συνευθύνης", θέτει υπεράνω όλων το συμφέρον της πατρίδος!
Ο κ. Στουρνάρας δηλώνει ότι το Μνημόνιο έχει εκτροχιαστεί. Μην πάει το μυαλό σας στις συριζικές φαντασιώσεις περί επαπειλούμενης ανθρωπιστικής καταστροφής και ύφεσης διαρκείας. Όχι, ο άνθρωπος διευκρίνισε: "Δεν μπορούμε να ζητήσουμε τίποτε από τους δανειστές πριν το Πρόγραμμα ξαναμπεί στην τροχιά του". Και η εφημερίδα κατάλαβε: "Η Ελλάδα παραιτείται από το αίτημά της για επαναδιαπραγμάτευση".
Μάλλον και πάλι η βρετανική υπεροψία αδικεί την Ψωροκώσταινα των Αθηνών. Από το βράδυ των εκλογών ο κ. Σαμαράς είχε εγκαταλείψει τον στόχο και τον όρο της επαναδιαπραγμάτευσης. Και μάλιστα στη δήλωσή του αγγλιστί, προφανώς για να ακούσουν οι ενδιαφερόμενοι, οι πιστωτές.
Όλες οι μετέπειτα κινήσεις του, όπως η επιστολή προς τη σύνοδο κορυφής, όπου εσωτερίκευε τις εντολές Μέρκελ, την ώρα που ο Μόντι διεκδικούσε και πετύχαινε εξαιρέσεις για τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, επιβεβαιώνουν ότι ο πρωθυπουργός έχει προσχωρήσει στη γραμμή Βενιζέλου, σύμφωνα με την οποία, όπως είχε δηλώσει τότε ο μέγας διαπραγματευτής, στη διαπραγμάτευση η Ελλάδα προβάλλει τις θέσεις που θέλουν να ακούσουν οι πιστωτές.
Η χθεσινή δήλωση Στουρνάρα επιβεβαιώνει ότι η κυβέρνηση Σαμαρά είναι κυβέρνηση μνημονιακής συνέχειας. Κι όμως, ο λαός και στις δυο συνεχείς εκλογικές αναμετρήσεις ψήφισε ανατροπή του Μνημονίου. Ακόμη και οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος αναγκάστηκαν να μιλήσουν για επαναδιαπραγμάτευση. Τώρα; Προφανώς δημιουργείται και πάλι μια νέα αντιδημοκρατική κατάσταση αναντιστοιχίας ανάμεσα στη λαϊκή θέληση και την κυβερνητική πολιτική. Προωθείται επαναδιαπραγμάτευση από την ανάποδη, δηλαδή μέτρα ταξικής σκλήρυνσης, με τη δημόσια περιουσία στο στόχαστρο της λεηλασίας. Και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για κοινωνικές κινητοποιήσεις, ίσως και εκρήξεις. Δηλαδή ανεπαισθήτως επανερχόμαστε στο έδαφος της πολιτικής κρίσης, μόλις λίγες μέρες μετά τις εκλογές. Αυτός είναι ο πιο επικίνδυνος εκτροχιασμός...
