Σώστε το νερό απο την ιδιωτικοποίηση

Εμείς οι Έλληνες πολίτες που υπογράφουμε την παρούσα επιστολή, είμαστε αντίθετοι στην πώληση σε ιδιώτες των εταιριών Ύδρευσης σε όλη την ελληνική Επικράτεια.

Θεωρούμε ότι μια τέτοια εξέλιξη είναι εις βάρος του κοινωνικού συμφέροντος και επιφυλασσόμαστε για το δικαίωμα μιας ιδιωτικής εταιρίας αλλά και οποιασδήποτε νομικής μορφής να έχει στην ιδιοκτησία της αποκλειστικά ή μερικά δικαιώματα χρήσης των υδάτινων πόρων που αποτελούν φυσικό αγαθό και μάλιστα απολύτως απαραίτητο για την επιβίωση ανθρώπων, φυτών και ζώων, αγαθό που προστατεύεται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία (οδηγία πλαίσιο 2000/60) αλλά και τον ΟΗΕ που στις 28 Ιουλίου 2010 ενέκρινε ψήφισμα, για να προσθέσει την πρόσβαση σε καθαρό νερό στη διακήρυξη του για τα ανθρώπινα δικαιώματα (AG/10967.

Σχετικά με την ΕΥΔΑΠ, που επί ιδρύσεως της (Ν.1068-1980) ανήκε αποκλειστικά στο κράτος, παρακολουθήσαμε ήδη την σταδιακή αλλαγή του θεσμικού της πλαισίου κατά την μετοχοποίηση της επί πρωθυπουργίας Κ.Σημίτη (Ν.2794-1999) και αμφισβητούμε καταφανώς την ορθότητα της πιο πρόσφατης εξέλιξης εκείνης του να συμπεριληφθεί η ΕΥΔΑΠ καθώς και η κερδοφόρα ΕΥΑΘ στην ανώνυμη εταιρία «ΤΑΜΕΙΟ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΗΣ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ Α.Ε.» (Ν3986-2011) που όπως αναφέρεται στο άρθρο 1.2 «Το προϊόν αξιοποίησης χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους της χώρας».Εκτός της ΕΥΔΑΠ, άμεση σχέση με τους υδάτινους πόρους έχει και η ΔΕΗ. Οι τεχνητές λίμνες, οι ταμιευτήρες και τα υδροηλεκτρικά εργοστάσια είναι βασικά στην ύδρευση και άρδευση μέσω των δημοτικών σχετικών επιχειρήσεων. Η πώληση τέτοιων περιουσιακών στοιχείων της ΔΕΗ είναι το ίδιο κατακριτέα.

Η νομοθεσία στις Η.Π.Α, που απαγορεύει ή περιορίζει τη συλλογή βρόχινου νερού υπό τη μονότονη ρητορική της «προστασίας» των πόρων, δείχνει την τάση που επικρατεί. Αν οι ιδιωτικοποιήσεις σήμερα αφορούν υπηρεσίες και υποδομές αύριο έχουν ως στόχο τους ίδιους τους φυσικούς πόρους που αποτελούν συλλογικό αγαθό. Ενώ κρύβουν επιμελώς το μόνο πραγματικό ενδιαφέρον των ιδιωτών επενδυτών στον τομέα της ύδρευσης, δηλαδή το κέρδος.

Ίσως η Ελληνική κυβέρνηση αγνοεί περιστατικά όπως τα ακόλουθα:
Χιλή: η Παγκόσμια Τράπεζα επέβαλλε σαν δανειοδοτικό όρο στη χώρα εγγύηση κέρδους 33% στη γαλλική εταιρία ύδρευσης Suez Lyonnaise des Eaux

Αυστραλία: Το 1998 λίγο καιρό αφότου ανέλαβε την ύδρευση η γαλλική Suez Lyonnaise des Eaux το νερό στο Σύδνεϋ βρέθηκε μολυσμένο από παράσιτα και κρυπτοσπορίδια.

Καναδας: Τουλάχιστον 7 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους αφού μολύνθηκαν από το βακτηριο E coli στο Walkerton, Ontario ύστερα από τη ιδιωτικοποίηση του ελέγχου ποιότητας του νερού που πέρασε στον έλεγχο της A&L Labs. Η εταιρία χαρακτήρισε τα αποτελέσματα των ελέγχων «απόρρητη πνευματική ιδιοκτησία» και αρνήθηκε να τα κοινοποιήσει.

Μαρόκο: Οι καταναλωτές είδαν την τιμή του νερού να ανεβαίνει 3 φορές πάνω αφότου ιδιωτικοποιήθηκε η εταιρία ύδρευσης στην Casablanca.

Αργεντινή: Όταν θυγατρική της Suez Lyonnaise des Eaux αγόρασε την κρατική επιχείρηση νερού Obras Sanitarias de la Nacion, οι τιμές διπλασιάστηκαν και η ποιότητα του νερού χειροτέρευσε. Η εταιρίας αναγκάστηκε να αποχωρήσει όταν οι κάτοικοι μαζικά αρνήθηκαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους.

Μ.Βρετανία Οι λογαριασμοί ύδρευσης και αποχέτευσης αυξήθηκαν κατά 67% μεταξύ 1989 και 1995. Το ποσοστό διακοπών των παροχών ανέβηκε κατά 177%

Ν.Ζηλανδία: Οι πολίτες βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για την εμπορευματοποίηση του νερού.

Ν.Αφρική: Το νερό έγινε απροσπέλαστο, πανάκριβο και μη ασφαλές όταν η εταιρία Suez Lyonnaise des Eaux ανέλαβε την ύδρευση στο Johannesburg. Υπήρξαν εκτεταμένες μολύνσεις και χιλιάδες άνθρωποι είδαν την παροχή τους να διακόπτεται.

Βολιβία: Το 1999 η Παγκόσμια Τράπεζα συστήνει ιδιωτικοποίηση της δημοτικής εταιρίας ύδρευσης της Cochabamba, Servicio Municipal del Agua Potable y Alcantarillado (SENIAPA). Αξιωματούχοι της τράπεζας απείλησαν ανοιχτά να παρακρατήσουν 600 εκατομμύρια $ από την δανειακή σύμβαση αν η Βολιβία δεν αποδεχόταν.

Εκπρόσωποι της εταιρίας Suez Lyonnaise des Eaux, κατόχου του 5,46% του μετοχικού κεφαλαίου της εισηγμένης ΕΥΑΘ σύμφωνα με τον κ. Παπαδάκη αφού εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους για την ιδιωτικοποίηση, γνωστοποίησαν ότι θα έχουν συνάντηση με τον διευθύνοντα σύμβουλο του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), Κώστα Μητρόπουλο, προκειμένου να κοινοποιήσουν και επισήμως την πρόθεση συμμετοχής στον σχετικό διαγωνισμό Στην πρώτη προσπάθεια ιδιωτικοποίησης, η Suez είχε συγκροτήσει κοινοπραξία με την ΑΚΤΩΡ. (6-6-2012 Καθημερινή

Γι αυτούς τους λόγους αλλά και για τον λόγο ότι δεν αναγνωρίζουμε σε κανέναν αιρετό ή μη προσωρινό διαχειριστή της δημόσιας περιουσίας, σε εθνικό, περιφερειακό ή δημοτικό επίπεδο, το ηθικό δικαίωμα να παίρνει αποφάσεις σε θέματα που υπερβαίνουν το πεδίο δράσης ακόμη και της αρχής του κράτους, που δεν είναι αέναο, ζητούμε να αποσυρθούν οι εταιρίες ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ αλλά και όποιες άλλες δημοτικές εταιρίες ύδρευσης από το μενού των αποκρατικοποιήσεων και να προστατευθούν οι πηγές σε όλη την επικράτεια. Δηλώνουμε ως πολίτες επαρκώς ευχαριστημένοι από την λειτουργία των συγκεκριμένων επιχειρήσεων. και εκφράζουμε δημόσια τη βούλησή μας να αντισταθούμε με κάθε νόμιμο μέσο και με συλλογικές δράσεις διαμαρτυρίας σε περίπτωση που δεν εισακουστούμε.
Σε μια εποχή που η δημόσια παιδεία και υγεία, συρρικνώνονται ως πολυτέλειες που δεν μπορούν να χρηματοδοτηθούν κρούουμε τον κώδωνα του κινδύνου. Αν το βασικό κοινωνικό συμβόλαιο, εκείνο της ανταποδοτικότητας καταρρεύσει, κανείς πολίτης δεν θα υποχρεούται να πληρώνει έμμεσους και άμεσους φόρους. Ακόμη κι αν προχωρήσετε ερήμην μας, εμείς οι Έλληνες πολίτες θα αγωνιστούμε να ακυρώσουμε αυτήν σας την ενέργεια όπως συνέβη στο Παρίσι την 1/1//2010.

Όπως έχει δείξει η ιστορία των ιδιωτικοποιήσεων, το νερό πάντα γυρνάει στην πηγή του.
Ειλικρινώς
Οι υπογράφοντες

Υπογράψτε κι εσείς εδώ

Σώστε μας απο τους σωτήρες


Σλαβοϊ Ζίζεκ:


Φανταστείτε μια σκηνή από μια δυσοίωνη ταινία που περιγράφει την κοινωνία μας στο εγγύς μέλλον. Ένστολοι φρουροί περιπολoύν στους μισοάδειους δρόμους στο κέντρο της πόλης τη νύχτα, για κυνήγι μεταναστών, εγκληματιών. Εκείνοι που εντοπίζονται, κακοποιούνται. Αυτό που φαίνεται σαν μια ευφάνταστη εικόνα του Χόλιγουντ είναι μια πραγματικότητα στην Ελλάδα του σήμερα. Τη νύχτα, μαυροντυμένοι «πολιτοφύλακες» από την αρνήτρια του Ολοκαυτώματος νεο-φασιστική Χρυσή Αυγή - η οποία κέρδισε επτά τοις εκατό των ψήφων κατά τον τελευταίο γύρο των εκλογών, και είχε την υποστήριξη, όπως λέγεται, από το 50 τοις εκατό της αθηναϊκής αστυνομίας - περιπολούν στο δρόμο και ξυλοκοπούν όλους τους μετανάστες που μπορούν να βρουν: Αφγανούς, Πακιστανούς, Αλγερινούς. Έτσι, αυτός είναι ο τρόπος που αμύνεται η Ευρώπη την άνοιξη του 2012.

Το πρόβλημα με την υπεράσπιση του ευρωπαϊκού πολιτισμού κατά της απειλής των μεταναστών είναι ότι η αγριότητα της άμυνας είναι κάτι περισσότερο από μια απειλή για τον «πολιτισμό» από οποιοδήποτε αριθμό μουσουλμάνων. Με τέτοιους φιλικούς υπερασπιστές, η Ευρώπη δεν χρειάζεται τους εχθρούς. Εκατό χρόνια πριν, ο G.K. Chesterton περιέγραφε το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται οι επικριτές της θρησκείας: «Οι άνθρωποι που αρχίζουν να πολεμούν την Εκκλησία στο όνομα της ελευθερίας και της ανθρωπιάς στο τέλος καταλήγουν να πετούν μακριά τοσο την ελευθερία οσο και την ανθρωπιά, αν απλώς και μόνο πολεμούν την Εκκλησία…». Πολλοι φιλελεύθεροι πολεμιστές είναι τόσο πρόθυμοι να παλέψουν τον αντιδημοκρατικό φονταμενταλισμό που καταλήγουν να ξεφορτώνονται την ελευθερία και τη δημοκρατία αν πολεμούν μόνο ενάντια στη τρομοκρατία. Αν οι «τρομοκράτες» είναι έτοιμοι να καταστρέψουν αυτόν τον κόσμο για την αγάπη του άλλου, οι πολεμιστές μας εναντίον της τρομοκρατίας, είναι έτοιμοι να καταστρέψουν τη δημοκρατία από το μίσος για τον μουσουλμάνο Άλλο. Μερικοί από αυτούς αγαπούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια τόσο πολύ ώστε είναι έτοιμοι να νομιμοποιήσουν τα βασανιστήρια για να την υπερασπιστούν. Είναι μια αντιστροφή της διαδικασίας με την οποία οι φανατικοί υπερασπιστές της θρησκείας ξεκινούν από την επίθεση στη σύγχρονη κοσμική κουλτούρα και καταλήγουν να θυσιάζουν τα δικά τους θρησκευτικά διαπιστευτήρια στο ζήλο τους να εξαλείψουν τις πτυχές της εκκοσμίκευσης που μισούν.

Αλλά οι υπερασπιστές της Ελλάδας εναντίον των μεταναστών δεν αποτελούν τον βασικό κίνδυνο: είναι απλά ένα υποπροϊόν της αληθινής απειλής, της πολιτικής της λιτότητας που έχουν φέρει σε δύσκολη θέση την Ελλάδα. Ο επόμενος γύρος των ελληνικών εκλογών θα διεξαχθεί στις 17 Ιουνίου. To ευρωπαϊκό κατεστημένο μας προειδοποιεί ότι οι εκλογές αυτές είναι ζωτικής σημασίας: κρίνεται όχι μόνο η τύχη της Ελλάδας, αλλά ίσως η μοίρα ολόκληρης της Ευρώπης. Ένα αποτέλεσμα - το σωστό, όπως υποστηρίζουν - θα επιτρέψει να συνεχίστει η επίπονη αλλά αναγκαία διαδικασία της ανάκαμψης μέσω της λιτότητας. Η εναλλακτική λύση - αν ο «ακροαριστερός» ΣΥΡΙΖΑ νίκησει - θα είναι μια ψήφος για το χάος, το τέλος του (ευρωπαϊκού) κόσμου όπως τον ξέρουμε.

Οι Κασσάνδρες έχουν δίκιο, αλλά όχι με τον τρόπο που σκοπεύουν. Οι επικριτές των σημερινών δημοκρατικών διαδικασιών διαμαρτύρονται ότι οι εκλογές δεν προσφέρουν μια πραγματική επιλογή: αντίθετα αυτό που έχουμε, είναι η επιλογή μεταξύ της κεντροδεξιάς και της κεντροαριστεράς των οποίων τα προγράμματα είναι σχεδόν ταυτόσημα. Στις 17 Ιουνίου, θα υπάρξει μια πραγματική επιλογή: το κατεστημένο (Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ) από τη μία πλευρά, ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη. Και, όπως συνήθως συμβαίνει όταν προσφέρεται μια πραγματική επιλογή, το καθεστώς είναι σε πανικό: το χάος, η φτώχεια και η βία θα ακολουθήσει, λένε, αν γίνει η λανθασμένη επιλογή. Το απλό ενδεχόμενο μιας νίκης του ΣΥΡΙΖΑ φέρεται να έχει στείλει κύματα φόβου στις παγκόσμιες αγορές. Η ιδεολογική προσωποποίηση έχει τη τιμητική της: οι αγορές μιλούν σαν να ήταν πρόσωπα, εκφράζοντας την «ανησυχία» τους για το τι θα συμβεί αν οι εκλογές δεν οδηγήσουν σε μια κυβέρνηση με εντολή να συνεχίσει το πρόγραμμα της δημοσιονομικής λιτότητας και των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων με την ΕΕ και το ΔΝΤ. Οι πολίτες στην Ελλάδα δεν έχουν καθόλου χρόνο να ανησυχούν για αυτές τις προοπτικές: έχουν αρκετά για να ανησυχούν στην καθημερινή τους ζωή, η οποία γίνεται όλο και πιο άθλια σε βαθμό που δεν έχει ιδωθεί στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες.

Τέτοιες προβλέψεις είναι αυτο-εκπληρούμενες, προκαλώντας πανικό και οδηγώντας έτσι στις πιθανότητες για τις οποίες προειδοποιούν. Αν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, το ευρωπαϊκό κατεστημένο ελπίζει ότι θα μάθουμε με το σκληρό τρόπο τι συμβαίνει όταν γίνεται μια προσπάθεια να σπάσει ο μοχθηρός κύκλος της αμοιβαίας συνενοχής μεταξύ των τεχνοκρατών των Βρυξελλών και του αντιμεταναστευτικού λαϊκισμού. Γι 'αυτό ο Αλέξης Τσίπρας, ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, διευκρίνισε σε πρόσφατη συνέντευξή του ότι πρώτη του προτεραιότητα, εαν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι να ακυρώσει, εξουδετερώσει τον πανικό: «Οι άνθρωποι θα νικήσουν το φόβο. Δεν θα υποκύψουν. Δεν θα εκβιαστούν». Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια σχεδόν αδύνατη αποστολή. Δεν είναι η φωνή της ακροαριστερής «τρέλας», αλλά της λογικής μιλώντας ενάντια στην τρέλα της ιδεολογίας της αγοράς. Με την ετοιμότητά τους να κυβερνήσουν, έχουν αποβάλλει το φόβο της Αριστεράς να αναλάβει την εξουσία. Έχουν το θάρρος να καθαρίσουν το χάος που δημιουργήθηκε από άλλους. Θα χρειαστεί να εφαρμόσουν ένα τρομερό συνδυασμό των αξιών και του πραγματισμού, της δημοκρατικής δέσμευσης και της προθυμίας να δράσουν γρήγορα και αποφασιστικά, όπου χρειάζεται. Αν πρόκειται να έχουν ακόμη και μια ελάχιστη πιθανότητα επιτυχίας, θα χρειαστούν μια πανευρωπαϊκή εκδήλωση αλληλεγγύης: όχι μόνο μια αξιοπρεπή μεταχείριση από την πλευρά κάθε άλλης ευρωπαϊκής χώρας, αλλά και πιο δημιουργικές ιδέες, όπως η προώθηση ενος τουρισμού αλληλεγγύης αυτό το καλοκαίρι.

Στις Σημειώσεις για τον ορισμό της κουλτούρας, ο T.S. Eliot παρατήρησε ότι υπάρχουν στιγμές που η μόνη επιλογή είναι μεταξύ αίρεσης και απιστίας (μη πίστης) - δηλαδή, όταν ο μόνος τρόπος για να κρατήσεις ζωντανή μια θρησκεία είναι να προκαλέσεις μια θρησκευτική διάσπαση. Αυτή είναι η κατάσταση στην Ευρώπη σήμερα. Μόνο μια νέα «αίρεση» - που εκπροσωπείται αυτή τη στιγμή από τον ΣΥΡΙΖΑ - μπορεί να σώσει ό, τι αξίζει σωτηρία από την Ευρωπαϊκή κληρονομιά: τη δημοκρατία, την εμπιστοσύνη στους ανθρώπους, την ισότιμη αλληλεγγύη κτλ. Η Ευρώπη στην οποία θα καταλήξουμε αν ο ΣΥΡΙΖΑ ηττηθεί θα είναι μια «Ευρώπη με Ασιατικές αξίες »- το οποίο, φυσικά, δεν έχει να κάνει με την Ασία, αλλά με την τάση του σύγχρονου καπιταλισμού να αναστείλει τη δημοκρατία.

Εδώ είναι το παράδοξο που στηρίζει την «ελεύθερη ψήφο» στις δημοκρατικές κοινωνίες: ο καθένας είναι ελεύθερος να επιλέξει, υπό την προϋπόθεση ότι θα κάνει τη σωστή επιλογή. Γι 'αυτό, όταν γίνεται η λανθασμένη επιλογή (όπως όταν η Ιρλανδία απέρριψε το σύνταγμα της Ε.Ε.), η επιλογή αντιμετωπίζεται ως σφάλμα, και το κατεστημένο απαιτεί αμέσως η «δημοκρατική» διαδικασία να επαναληφθεί ώστε το λάθος να διορθωθεί. Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου, ο τότε Έλληνας πρωθυπουργός, πρότεινε ένα δημοψήφισμα για το σχέδιο διάσωσης της ευρωζώνης στο τέλος του περασμένου έτους, το ίδιο το δημοψήφισμα απορρίφθηκε ως λανθασμένη επιλογή.

Υπάρχουν δύο βασικές ιστορίες για την ελληνική κρίση στα μέσα ενημέρωσης: η γερμανική-ευρωπαϊκή ιστορία (οι Έλληνες είναι ανεύθυνοι, τεμπέληδες, φοροφυγάδες κτλ., και πρέπει να τεθούν υπό έλεγχο και να διδαχτούν δημοσιονομική πειθαρχία) και η Ελληνική ιστορία (η εθνική κυριαρχία μας απειλείται από την νεοφιλελεύθερη τεχνοκρατία που επιβάλλεται από τις Βρυξέλλες). Όταν κατέστη αδύνατο να αγνοήσει κανείς τα δεινά του ελληνικού λαού, μια τρίτη ιστορία προέκυψε: οι Έλληνες τώρα παρουσιάζονται ως θύματα ανθρωπιστικής κρίσης που έχουν ανάγκη από βοήθεια, σαν ένας πόλεμος ή μια φυσική καταστροφή να έπληξε τη χώρα. Ενώ και οι τρεις ιστορίες είναι λανθασμένες, η τρίτη είναι αναμφισβήτητα η πιο αηδιαστική. Οι Έλληνες δεν είναι παθητικά θύματα: είναι σε πόλεμο με το ευρωπαϊκό οικονομικό κατεστημένο, και αυτό που χρειάζονται είναι η αλληλεγγύη στον αγώνα τους, γιατί είναι και δικός μας αγώνας επίσης.

Η Ελλάδα δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι ένας από τους κύριους τόπους δοκιμών ενός νέου κοινωνικο-οικονομικού μοντέλου δυνητικά απεριόριστης εφαρμογής: μια αποπολιτικοποιημένη τεχνοκρατία στην οποία οι τραπεζίτες και άλλοι ειδικοί θα έχουν τη δυνατότητα να κατεδαφίσουν τη δημοκρατία. Σώζοντας την Ελλάδα από τους λεγόμενους σωτήρες της, θα σώσουμε και την ίδια την Ευρώπη.

Ελεύθερη μετάφραση απο το London Review of Books
Επιμέλεια μετάφρασης: Αντώνης Γαλανόπουλος

http://afterhistory.blogspot.gr/2012/05/blog-post_29.html

Ο Χατζηδάκης έβαλε κατασκευαστή στη θέση του Γ.Γ. Δημοσίων Έργων


Πολλά ερωτηματικά δημιουργούν οι πρώτες κινήσεις του υπουργού Ανάπτυξης και Υποδομών, κ. Κωστή Χατζηδάκη.

Ο κ. Χατζηδάκης δεν πρόλαβε να αναλάβει τα καθήκοντά του και υπέπεσε σε μια τεράστια πολιτική γκάφα που ακόμη κι αν δεν εμπεριείχε δόλο, προκαλεί σίγουρα το δημόσιο αίσθημα και τη νοημοσύνη των πολιτών, που απαιτούν πλήρη διαφάνεια και αξιοκρατία από όλα τα πολιτικά πρόσωπα.
Κι αυτό γιατί στη θέση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Έργων τοποθέτησε τον κ. Στράτο Σιμόπουλοεργολάβο, ιδιοκτήτη κατασκευαστικής εταιρείας. Σα να λέμε ότι θα βάλουμε το... «λύκο να φυλάει τα πρόβατα».
Η επιλογή αυτή εγείρει μέγα πολιτικό ζήτημα ως προς τον κ. Χατζηδάκη. Ακόμη κι αν κάποιος θεωρήσει νόμιμη και... ηθική την τοποθέτηση του κ. Σιμόπουλου και παρακάμψει το γεγονός ότι κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει ασυμβίβαστο, πώς ο νέος Γενικός Γραμματέας θα πείσει για την αμεροληψία του, όταν επί χρόνια βρίσκεται στο συγκεκριμένο χώρο;

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΡΟΤΑΣΗΣ ΝΟΜΟΥ ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΕΡΧΡΕΩΜΕΝΑ ΝΟΙΚΟΚΥΡΙΑ


Εισήγηση του Αλέξη Τσίπρα
Να σας ευχαριστήσω για την παρουσία σας και για το ενδιαφέρον
Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ επεξεργάστηκε και θέτει σε δημόσια διαβούλευση σε κοινωνικούς φορείς, καταναλωτικές οργανώσεις, συνδικαλιστικές οργανώσεις ως τις 3 Αυγούστου οπότε και διακόπτεται για τις καλοκαιρινές διακοπές η λειτουργία της Βουλής- θα κατατεθεί η πρόταση νόμου που έχουμε πριν από τις εκλογές υποσχεθεί, την πρόταση που εμείς αποκαλούμε «νέα σεισάχθεια».
Δηλαδή, την ανακούφιση και απαλλαγή των υπερχρεωμένων νοικοκυριών από δανειακές υποχρεώσεις στις τράπεζες, που ανέλαβαν σε διαφορετικές οικονομικές συνθήκες, με διαφορετικά εισοδήματα και εισοδηματικές προοπτικές, συμπολίτες μας που σήμερα αδυνατούν είτε λόγω πλήρους έλλειψης εισοδήματος, διότι είναι άνεργοι, είτε διότι έχουν υποστεί σημαντική μείωση του εισοδήματος εξ αιτίας της κρίσης αδυνατούν οι συμπολίτες μας να εκπληρώσουν.
Είναι μια νομοθετική πρωτοβουλία με σαφές αναπτυξιακό πρόσημο, γιατί συμβάλλει στην αύξηση του διαθέσιμου εισοδήματος των πολιτών και άρα στην αύξηση της καταναλωτικής δυνατότητας των νοικοκυριών.
Εντάσσεται, συνεπώς, στη συνολική στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ για την αναζωογόνηση της οικονομίας και την κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση.
Δεν κατατίθεται ως επίδειξη πολιτικής συνέπειας ανάμεσα σε προεκλογικές εξαγγελίες και μετεκλογικές πράξεις, για να καταδειχθεί δηλαδή στους πολίτες η ποιοτική πολιτική διαφορά ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και στα τρία συγκυβερνώντα κόμματα, αλλά κατατίθεται ως συμβολή, δικαιοσύνης, ευθύνης και αποφασιστικότητας από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης για την αποτελεσματική αντιμετώπιση σημαντικών πτυχών του νέου κοινωνικού ζητήματος που αναδεικνύει το Μνημόνιο. Για να μπορέσουμε δηλαδή να αποσοβήσουμε το κοινωνικό κραχ που με μαθηματική ακρίβεια έρχεται το φθινόπωρο, αν συνεχιστούν αυτές οι μνημονιακές επιλογές.
Και θα ήθελα εισαγωγικά να πω ότι σήμερα, όσοι και όσες διατηρούν ακόμα εισόδημα από εργασία διαπιστώνουν ότι αυτό το ονομαστικό εισόδημά τους είναι σε μεγάλο βαθμό εικονικό.
Ότι το πραγματικό διαθέσιμο εισόδημά τους, μετά την αφαίρεση των υποχρεώσεών τους προς τις τράπεζες και το Δημόσιο είναι υποτυπώδες.
Γιατί στις δανειακές δόσεις των νοικοκυριών προς τις τράπεζες, η συγκυβέρνηση Σαμαρά προσέθεσε και τις δόσεις για τα χαράτσια και το φόρο εισοδήματος από τα χρεωστικά εκκαθαριστικά-σοκ στους ανέργους, τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.
Και δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι μετά από δυο χρόνια μνημονίων και μνημονιακών κυβερνήσεων το εισόδημα από εργασία του έλληνα πολίτη έχει μετατραπεί σε διαρκή υποχρέωση προς τρίτους σε μόνιμη μηνιαία οφειλή.
Ο μισθός φεύγει όπως έρχεται έτσι φεύγει για τη μεγάλη πλειοψηφία των ελλήνων συμπολιτών μας, των νοικοκυριών που αν και διατηρούν όσοι διατηρούν μάλλον δυνατότητα εργασίας διότι για μεγάλο ποσοστό αυτό δεν υπάρχει, αυτή η δυνατότητα δεν τους δίνει προϋποθέσεις αξιοπρεπούς διαβίωσης.
Είναι αυτονόητο ότι, με τα σημερινά δεδομένα, οι τράπεζες δεν μπορούν να ελπίζουν ότι θα αποπληρωθούν για δάνεια που, σήμερα, αφού οι πολίτες που σύνηψαν αυτά τα δάνεια σε άλλες συνθήκες δεν έχουν τη δυνατότητα σήμερα να τα αποπληρώσουν.
Θα ήθελα να αναφερθώ σε κάποια από τα πρόσφατα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, το πρώτο τρίμηνο του 2012, οι καθυστερήσεις αποπληρωμής δανειακών δόσεων είχαν φτάσει στο 17,2% στα στεγαστικά δάνεια και στο 32,0% στα καταναλωτικά δάνεια.
Το συνολικό ποσό των δανείων σε καθυστέρηση είναι ήδη πάνω από €45 δις.
Οι ίδιες οι τράπεζες εκτιμούν ότι περισσότερα από 560.000 νοικοκυριά καθυστερούν από έναν έως τρεις μήνες να πληρώσουν τη δόση τους, ενώ 60.000 νοικοκυριά έχουν σταματήσει οριστικά να εξυπηρετούν τις οφειλές τους.
Κάθε μήνα αυξάνεται ο αριθμός εκείνων που δεν μπορούν να πληρώνουν τις δόσεις των δανείων τους.
Και αυτό, παρά τις προσπάθειες για συμβατικές ρυθμίσεις ή τις δικαστικές αποφάσεις, τις οποίες επιδιώκουν οι δανειολήπτες με τον πρόσφατο νόμο, που αφορούν άλλες 800.000 περιπτώσεις προβληματικών δανείων.
Οι καθυστερήσεις αυτές, σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν συλλέξει επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ με την διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος, εμφανίζονται δραματικά αυξημένες μέχρι το τέλος Ιουνίου 2012.
Την επόμενη διετία αναμένεται να αυξηθούν σε ποσοστά πάνω από 45%, λόγω της δραματικής μείωσης των εισοδημάτων των δανειοληπτών και της εκτόξευσης της ανεργίας.
Επιτρέψτε μου όμως να αναφερθώ στις αιτίες αυτής της υπερβολικής αύξησης του δανεισμού και της υπερχρέωσης των νοικοκυριών. Διότι όλοι θα σπεύσουν να ρίξουν το βάρος στους ίδιους τους πολίτες. Όμως οι πολίτες είναι τα θύματα μιας απαράδεκτης πολιτικής που ασκήθηκε και από τις κυβερνήσεις αλλά και από την ίδια την τράπεζα της Ελλάδας και από τις ίδιες τις τράπεζες που έχουν πάρα πολύ μεγάλες ευθύνης.
Η άποψή μας, λοιπόν, είναι ότι αυτή η υπερβολική αύξηση οφείλεται:
  • Στην αλόγιστη πολιτική του τραπεζικού συστήματος, που χορηγούσε αφειδώς δάνεια με πλημμελή εξέταση της πιστοληπτικής ικανότητας των δανειοληπτών και με αποκλειστικό γνώμονα την αύξηση των κερδών του.
  • Στην ανοχή της Τράπεζας της Ελλάδας, που δεν παρενέβαινε ακόμη και όταν ο δανεισμός ξεπερνούσε τα όρια της πιστοληπτικής ικανότητας των δανειοληπτών, αφού η υπερχρέωση των νοικοκυριών με ποικίλου είδους δάνεια αποτελούσε σημαντική πηγή κερδοφορίας για το ίδιο το τραπεζικό σύστημα. Τότε που τα κέρδη των ιδιωτών μετόχων στις τράπεζες ήταν μεγάλα και σημαντικά και φυσικά στα κέρδη όλοι ήθελαν να έχουν συνεισφορά. Όταν όμως στις τράπεζές τους αρχίζουν να παρουσιάζουν ζημίες, κανένας εκ των μετόχων δεν θέλει να βάλει το χέρι στην τσέπη. Πρόκειται για έναν ιδιότυπο σοσιαλισμό. Ο σοσιαλισμός των πλουσίων. Κοινωνικοποίηση της ζημιάς, αλλά ιδιοποίηση του κέρδους.
  • Στην ενθάρρυνση των εναλλασσόμενων κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, που αντιμετώπιζαν τον τραπεζικό δανεισμό για βραχυπρόθεσμες καταναλωτικές ανάγκες ως συμπλήρωμα του εισοδήματος των πολιτών. Και αυτό γιατί στο χρονικό διάστημα από το 1998 έως και το 2007, η αύξηση των εισοδημάτων υπολειπόταν της αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ.
Φίλες και Φίλοι, οι επισφάλειες που υπολόγισε πρόσφατα η εταιρεία ΒlackRock για όλο το τραπεζικό σύστημα συνδέονται τόσο με ζημιές  από το PSI όσο και με καθυστερημένα δάνεια, που δεν αναμένεται η αποπληρωμή τους. Με δάνεια, δηλαδή, που έχουν χαρακτηριστεί ως επισφαλή.
Θα ήθελα σε αυτό το σημείο να επισημάνω ότι αυτή η περιβόητη έκθεση δεν εδόθη ποτέ στην δημοσιότητα. Έχουμε συλλέξει πληροφορίες βάσει των οποίων αναφέρομαι και σε στοιχεία, θα ήθελα να επανέλθω όμως σε αυτό το ζήτημα της διαφάνειας, γιατί για μας είναι πρωταρχικής σημασίας.
Σύμφωνα με τις σχετικές πληροφορίες, οι ζημιές από τα καθυστερημένα δάνεια των ελληνικών τραπεζών, έως το Δεκέμβριο του 2011, φθάνουν στο ποσό των €15-17 δις.
Από αυτά οι τράπεζες έχουν ήδη εγγράψει ως προβλέψεις επισφαλειών, περίπου, €6-7 δις.
Κατά συνέπεια, απομένουν ακόμη €11 δις, ως υπολογισμένες ζημιές για τα χαρτοφυλάκια των ελληνικών τραπεζών.
Οι τράπεζες αναπληρώνουν τις ζημιές αυτές με την ανακεφαλαιοποίησή τους από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Δηλαδή, από το πακέτο των €50 δις.
 Οι δανειολήπτες όμως δεν επωφελούνται, γιατί οι τράπεζες εξακολουθούν να απαιτούν την αποπληρωμή των καθυστερημένων απαιτήσεων, ανεξαρτήτως αν τα δάνεια έχουν χαρακτηριστεί ως επισφαλή και η ανακεφαλαιοποίησή τους τα συνυπολογίζει.
Αυτές οι διαγραφές που ονομάζονται από τις τράπεζες «επισφάλειες» πρέπει να επεκταθούν και στους δανειολήπτες που αντιμετωπίζουν αδυναμία αποπληρωμής των δανείων τους και άρα σοβαρό θέμα επιβίωσης.
Και αυτό όχι μόνο για δική τους ανακούφιση, αλλά και για την εξυγίανση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και την αναζωογόνηση της οικονομίας με την αύξηση της δυνητικής καταναλωτικής δαπάνης.
Η δική μας πρόταση νόμου για τη «νέα σεισάχθεια», την οποία καταθέτουμε για διαβούλευση στην κοινωνία, αφορά τη ρύθμιση κάθε κατηγορίας δανειακής υποχρέωσης νοικοκυριών προς τις τράπεζες, τις εταιρείες στις οποίες οι τράπεζες έχουν εκχωρήσει τις απαιτήσεις τους και το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Αφορά, δηλαδή, στεγαστικά δάνεια, επισκευαστικά δάνεια, προσωπικά/καταναλωτικά δάνεια, πιστωτικές κάρτες και όρια υπεραναλήψεως.
Θα σας παρουσιάσω τους έξι βασικούς άξονες της πρότασης νόμου που θα θέσουμε σε διαβούλευση αύριο όπου θα ξεκινήσουν οι διεργασίες με τους φορείς και η τελική της μορφή την μέρα που θα κατατεθεί, την Παρασκευή 3  Αυγούστου.
  •  Την ολική διαγραφή των δανειακών υποχρεώσεων προς τις τράπεζες όσων δανειοληπτών το ατομικό ή οικογενειακό εισόδημα είναι κάτω από το όριο της φτώχειας (€7178 κατ’ άτομο και €15073 για τετραμελή οικογένεια).
  •  Τη μερική διαγραφή των δανειακών υποχρεώσεων προς τις τράπεζες όσων δανειοληπτών έχουν υποστεί μείωση του ονομαστικού εισοδήματός τους.
Η διαγραφή θα αντιστοιχεί στο ποσοστό μείωσης του εισοδήματός τους από 1/1/2010 μέχρι σήμερα.
  •  Τη μείωση των συνολικών δανειακών υποχρεώσεων προς τις τράπεζες ενός ατομικού δανειολήπτη ή μιας οικογένειας, έτσι ώστε η μηνιαία καταβολή δόσεων προς όλες τις τράπεζες να μην ξεπερνά το 30% των μηνιαίων ατομικών ή οικογενειακών αποδοχών.
Το υπόλοιπο ποσό άνω του 30%, της ετήσιας υποχρέωσης του δανειολήπτη, θα διαγράφεται οριστικά.
Οι μειώσεις αυτές θα πρέπει να γίνονται σε ετήσια βάση και να αναθεωρούνται στο τέλος του έτους, έτσι ώστε να περιλαμβάνονται ενδεχόμενες μεταβολές στο συνολικό ετήσιο εισόδημα.
  •  Την εκλογίκευση των επιτοκίων, κυρίως στα καταναλωτικά δάνεια, τις πιστωτικές κάρτες και τα όρια υπεραναλήψεως.
  •  Το πάγωμα κάθε διαδικασίας αναγκαστικής είσπραξης ή εκτέλεσης των απαιτήσεων από την κατάθεση της αιτήσεως. Με δυο λόγια δηλαδή να σταματήσει αυτή η αθλιότητα των εισπρακτικών εταιρειών που έχουν γίνει ο εφιάλτης για μεγάλη πλειοψηφία νοικοκυριών.
  •  Τη θέσπιση αναγκαστικών κανόνων ρύθμισης για τις τράπεζες, ώστε οι δανειολήπτες να μην εξαρτώνται από χρονοβόρες και πολυδάπανες δικαστικές διαδικασίες. Εδώ το fast trαck δεν πρέπει να γίνεται μόνο σε επενδύσεις αλλά και όταν το κράτος και η γραφειοκρατία είναι αντιμέτωπη με τις άμεσες ανάγκες του πολίτη προκειμένου να βρει το δίκιο του.

Φίλες και Φίλοι,
Αγαπητοί προσκεκλημένοι, η πρόταση αυτού του ΣΥΡΙΖΑ έρχεται για να αντιμετωπίσουμε το κοινωνικό κραχ αλλά και την επέκταση της ανθρωπιστικής κρίσης με την οποία είναι αντιμέτωπα χιλιάδες υπερχρεωμένα νοικοκυριά.
Η πρόταση νόμου για τη «νέα σεισάχθεια» που καταθέτει προς διαβούλευση στην κοινωνία ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ αποτελεί μια κοινωνικά δίκαιη, οικονομικά ορθολογική και πολιτικά ρεαλιστική πρωτοβουλία. Προσδοκούμε την ευρύτερη δυνατή στήριξη της κοινωνίας και του πολιτικού κόσμου.
Ολοκληρώνω την εισήγησή μου διαβεβαιώνοντας ότι στο μέλλον θα ασχοληθούμε επισταμένα και με παρουσίαση πρότασης που θα αφορά υπερχρεωμένες επιχειρήσεις, καθώς και τους αγρότες τους οποίους δεν πρέπει να αφήσουμε απροστάτευτους απέναντι στις τράπεζες, ιδίως τώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη μια σκανδαλώδη διαδικασία. Η διαδικασία εκποίησης της Αγροτικής Τράπεζας, η οποία έχει υποθηκευμένο στα χαρτοφυλάκιά της σχεδόν το σύνολο της αγροτικής περιουσίας.
 Και θα ήθελα να κλείσω την παρουσίαση αυτή, αναφέροντας για άλλη μια φορά, την απαίτησή μας, προτού προχωρήσουν αυτές οι διαδικασίες εκποίησης, χωρισμού της Αγροτικής Τράπεζας σε καλή και κακή, σε καλό και κακό χαρτοφυλάκιο. Το κακό θα το χρεωθούν οι φορολογούμενοι και το καλό αναμένεται να το καρπωθεί κάποια εκ των τραπεζών που έχουν πάρει πιστοποιητικά βιωσιμότητας. Την στιγμή που δεν πήραν δυο δημόσιες τράπεζες η Αγροτική Τράπεζα και το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο.
Και θα ήθελα για άλλη μια φορά να επαναλάβω την απαίτησή μας προς την Τράπεζα της Ελλάδας και προς τον κ. Προβόπουλο, να δώσει στη δημοσιότητα τόσο την έκθεση της ΒlackRock κυρίως όμως τα σχέδια αναδιάρθρωσης των τραπεζών βάσει των οποίων κάποιες κρίθηκαν βιώσιμες και κάποιες δημόσιες μη βιώσιμες. Αυτή η απαίτηση διαφάνειας δεν είναι τυπικού αλλά ουσιαστικού χαρακτήρα. Και θεωρούμε ότι είναι υποχρέωσή του να το πράξει. Όπως επίσης αναμένουμε την υποχρέωση από την πλευρά της δικαιοσύνης, της διερεύνησης όλων των δανείων, όχι μόνο των δανείων που δόθηκαν προς τα κόμματα και σωστά διερευνούνται, αλλά και των δανείων που οι τράπεζες που έχουν λάβει πιστοποιητικά βιωσιμότητας έχουν συνάψει το προηγούμενο διάστημα. Και δάνεια τα οποία αναμένεται να διαγραφούν μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία της ανακεφαλαιοποίησης.
Θεωρούμε λοιπόν, ότι αυτό το πέπλο της σιωπής πρέπει να ξεσκεπαστεί σε ότι αφορά την οικονομική διαχείριση των τραπεζών και του τραπεζικού συστήματος  που αποδεικνύεται ότι είναι η μαύρη τρύπα της ελληνικής οικονομίας. Δεν θεωρούμε κατανοητό να γίνεται εξονυχιστικός και σωστά  έλεγχος σε μια σειρά από επιχειρηματικές διαδικασίες, αλλά εδώ να υπάρχει ένα άβατο. Στο τραπεζικό σύστημα να υπάρχει ένα άβατο.
Εμείς πιστεύουμε ότι εδώ που έχουμε φθάσει, όταν έχει γονατίσει ο Έλληνας πολίτης, άβατο δεν μπορεί να υπάρχει πουθενά. Και επειδή εδώ στην ουσία μιλάμε για τα χρήματα των Ελλήνων φορολογουμένων, με το δημόσιο χρήμα άβατο δεν υπάρχει.
Απαιτούμε λοιπόν απαντήσεις και κυρίως περιμένουμε να δούμε την τοποθέτηση πρωτίστως φυσικά των κοινωνικών φορέων αλλά και όλων των πολιτικών δυνάμεων σε μια πρόταση νόμου την οποία καταθέτουμε σε διαβούλευση και θα καταθέσουμε και στη Βουλή  που δεν αφορά μονάχα το βάσανο χιλιάδων νοικοκυριών, αλλά αφορά και την ίδια την εξυγίανση χρηματοπιστωτικού συστήματος, κυρίως όμως και την όποια δυνατότητα να σταματήσει, να αποτραπεί αυτή η πορεία προς το κοινωνικό κραχ, να υπάρξουν δηλαδή καταναλωτικές ανάσες, γιατί χωρίς αύξηση της ζήτησης και της κατανάλωσης, δεν μπορούμε να βγούμε απ’ αυτή την κρίση.
Σας ευχαριστώ πολύ και είμαι στη διάθεσή σας.

Άνθρωπος της Χούντας ο νέος Γ.Γ. του Υπ. Δημοσίας Τάξης.


Στην επιφάνεια το θέμα φέρνει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Τσουκαλάς, υπεύθυνος του Τομέα Προστασίας του Πολίτη του ΣΥΡΙΖΑ, που σε ανακοίνωσή του μεταξύ άλλων αναφέρει ότι «ο κύριος αυτός ήταν  βασιλικός  επίτροπος  και αντιεισαγγελέας  πρωτοδικών του έκτακτου στρατοδικείου της  09/11/1968  όπου κατακεραύνωσε τους κατηγορούμενους της αντιστασιακής οργάνωσης κατά της Χούντας, αγωνιστές της Δημοκρατικής Άμυνας, Στέλιο Νέστωρα, Παύλο Ζάννα, Γεώργιο Σηπιτάνο, Σωτήριο Δέδε, Κ.Πυρζά, και Αργύριο Μαλτζίδη, προτείνοντας να τους επιβληθούν βαριές ποινές».
«Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νέοι, εφημερίδες  της εποχής δημοσιεύουν την αγόρευση του επιτρόπου Ανδρεουλάκου. Χαρακτηριστικά είπε: Η αρχή ότι η επικρατούσα επανάστασις δημιουργεί δίκαιον είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Η επανάστασις της 21ης Απριλίου επικράτησε πλήρως εσωτερικώς και ανεγνωρίσθη εφ´ όλων των κρατών εξωτερικώς. Επομένως εδημιούργησεν δίκαιον. Οι κατηγορούμενοι παραπέμπονται ως σκοπούντες την ανατροπή  του κρατούντος πολιτεύματος  και την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξεως του παρόντως επαναστατικού καθεστώτος ως τρόπου και μορφής πολιτεύματος…»αναφέρεται στην ανακοίνωση.

Η ανακοίνωση του κ. Τσουκαλά: 
«38 χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, τα φαντάσματα της δικτατορίας αναβιώνουν με τον πιο απρόσμενο τρόπο. Η Ελληνική Τρόικα Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, που τόσο πολύ νοιάζεται για τη σωτηρία αυτού του τόπου τοποθέτησε στη θέση του Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης τον Αθανάσιο Ανδρεουλάκο. Ο κύριος αυτός ήταν βασιλικός επίτροπος και αντιεισαγγελέας πρωτοδικών του έκτακτου στρατοδικείου της 09/11/1968 όπου κατακεραύνωσε τους κατηγορούμενους της αντιστασιακής οργάνωσης κατά της Χούντας , αγωνιστές της Δημοκρατικής Άμυνας, Στέλιο Νέστωρα, Παύλο Ζάννα, Γεώργιο Σηπιτάνο, Σωτήριο Δέδε, Κ.Πυρζά, και Αργύριο Μαλτζίδη, προτείνοντας να τους επιβληθούν βαριές ποινές.
Για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νέοι, εφημερίδες της εποχής δημοσιεύουν την αγόρευση του επιτρόπου Ανδρεουλάκου. Χαρακτηριστικά είπε.” η αρχή ότι η επικρατούσα επανάστασις δημιουργεί δίκαιον είναι διεθνώς αναγνωρισμένη. Η επανάστασις της 21ης Απριλίου επικράτησε πλήρως εσωτερικώς και ανεγνωρίσθη εφ´ όλων των κρατών εξωτερικώς. Επομένως εδημιούργησεν δίκαιον. Οι κατηγορούμενοι παραπέμπονται ως σκοπούντες την ανατροπή του κρατούντος πολιτεύματος και την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξεως του παρόντως επαναστατικού καθεστώτος ως τρόπου και μορφής πολιτεύματος..”
Πολλά ερωτηματικά γέννα η τοποθέτηση ενός εκπροσώπου της πιο βίαιης εποχής της Νεώτερης Ελλάδας σε ένα από τα πιο ευαίσθητα Υπουργεία. Άραγε, δεν υπήρχε άλλο ικανό πρόσωπο για τη θέση αυτή ή μήπως χρειάζεται πρόσωπο με ειδικές ικανότητες και εμπειρίες, άλλα και ένα βιογραφικό που να ανταποκρίνεται στα καθήκοντα που το Υπ. Δημόσιας τάξης θέτει σήμερα για την άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής;
Η κυβέρνηση μέρα τη μέρα αποκαλύπτει το πραγματικό της πρόσωπο, δίνει το στίγμα της λειτουργίας της, και στο όνομα της κρίσης ισοπεδώνει αγώνες και θυσίες. Αυτή η κυβέρνηση αναδεικνύει μνήμες που ούτε στους χειρότερους εφιάλτες του δεν φανταζόταν ο σύγχρονος Έλληνα.
Απορίας άξιον είναι η συναίνεση του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ σε τέτοιες πρακτικές που στα πλαίσια της συμμετοχής τους σε αυτό το ερμαφρόδιτο σχήμα, απεμπολούν δημοκρατικές ευαισθησίες και πρωτάγματα».

Ανίκητοι πολιτικάντηδες


Πόση σημασία έχει για το πολιτικό σκηνικό και για τα προβλήματα του κόσμου η πολιτικάντικη συμπεριφορά του βουλευτή Αχαΐας Νικολόπουλου και η αφοπλιστική δήλωση της υφυπουργού Υγείας κυρίας Σκοπούλη: «Δεν έχω δουλειά να κάνω στο υπουργείο»;

Τεράστια. Ναι, τεράστια.
Μα, θα πει κάποιος, είναι δυνατόν να με απασχολεί και να επηρεάζει τη ζωή μου το ότι παραιτήθηκε μετά την ψήφο εμπιστοσύνης που έδωσε ένας υφυπουργός μόνο και μόνο επειδή κατάλαβε με... καθυστέρηση ότι είχε ορκιστεί υφυπουργός και όχι υπουργός;
Ναι, και θα σας εξηγήσω πόσο σοβαρό είναι, κατά τη γνώμη μου.
Όταν, σε μια τόσο κρίσιμη περίοδο, ο πρωθυπουργός επιλέγει από όλο το πολιτικό προσωπικό που διαθέτει, έναν τύπο που τον ενδιαφέρει μόνο η καρέκλα, δύο τινά συμβαίνουν:
Είτε δεν έχει διαθέσιμους καλύτερους είτε δεν ξέρει να επιλέγει συνεργάτες. Όποιο από τα δυο και να διαλέξω, χαμένος βγαίνει ο Σαμαράς!
Και άντε να βγει χαμένος ο Σαμαράς, δεν τρέχει κάστανο. Αν όμως αναθέτουν σε τέτοιας... εμβέλειας στελέχη να λύσουν το ασφαλιστικό πρόβλημα και να διαπραγματευτούν με την τρόικα, να μη με νοιάζει; Να μη με νοιάζει όταν επιλέγονται Νικολόπουλοι για να προστατεύσουν τα ασφαλιστικά ταμεία και τις συντάξεις;
Δεύτερη περίπτωση, η δήλωση της υφυπουργού Παιδείας ότι πήγε σε τηλεοπτική εκπομπή γιατί δεν είχε δουλειά στο υπουργείο!
Όταν μια κυβέρνηση, σε «περίοδο πολέμου», κάνει δεκαπέντε μέρες να μοιράσει αρμοδιότητες στους υφυπουργούς, την «κόβετε» να έχει πρόγραμμα και σχέδιο για την κρίση;
Αυτό το σκηνικό δεν σας θυμίζει ανάλογα περιστατικά του παρελθόντος από κυβερνήσεις των οποίων οι πολιτικές πρακτικές έχουν εξορκιστεί από τα προεκλογικά μπαλκόνια;
Δύσκολα, λοιπόν, τα πράγματα. Ο παλαιοκομματισμός είναι εδώ, ενωμένος, δυνατός, σε κυβέρνηση συνεργασίας, οπότε θα τον βρίσκουμε μπροστά μας, οπότε «Σώσον, Κύριε, τον Λαόν Σου», όπως γράφαμε και στο πρωτοσέλιδο της εφημερίδας πριν από δύο εβδομάδες!

Στο κελί του Μίκη δημιουργούν νέοι εικαστικοί


Ανήμερα της Γιορτής της Δημοκρατίας, για την Ελλάδα, διάλεξαν τα μέλη και οι φίλοι τηςΠολιτών Πρωτοβουλίας να παρουσιάσουν στους πολίτες του Ωρωπού και της Ελλάδας την μεγάλη ιδέα, της οποίας οι ζυμώσεις άρχισαν το 1998.
Την 23η και 24η  Ιουλίου, ήμερα Δημοκρατίας μια ξεχωριστή Γιορτή για την Δημοκρατία στον Ωρωπό  -  στον χώρο των παλιών φυλακών, με την παρουσίαση της  ίδρυσης ενός Κέντρου Γνώσης και Συμπεριφοράς.
Του πρώτου Κέντρου Εκπαίδευσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την Δημοκρατίαστην Ελλάδα και ενός πρότυπου κέντρου για όλη την Ευρώπη.


Το πρόγραμμα περιλαμβάνει  -  εκθέσεις, συζητήσεις, 
προβολές, μουσικές.
Το κελί της απομόνωσης του Μίκη Θεοδωράκη, αφέθηκε στα χέρια νέων εικαστικών δημιουργών. Τα κελιά των κρατουμένων διαμορφώθηκαν σε μια πρότυπη γκαλερί.
Η έκθεση φωτογραφίας του Νίκου Τσαρουχά, στον αύλιο χώρο των φυλακών φέρνει στην επιφάνεια θύμησες στους παλιούς Ωρωπιώτες.

Η επίσκεψη είναι ελεύθερη σε όλη την διάρκεια του διημέρου.

23 Ιουλίου:
20:30  -  Ανοιχτή συζήτηση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και τη Δημοκρατία.
21:00  -  Προβολή ταινίας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
22:30  -  Τοπικά μουσικά σχήματα παρουσιάζουν την δουλειά τους.
24 Ιουλίου:
20:30  -  Παρουσίαση του Κέντρου Εκπαίδευσης για τα Ανθρώπινα
Δικαιώματα και την Δημοκρατία.
21:00  -  Ο Σάκης Ζαλμάς διαβάζει επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη.
Τραγούδια του Μάνου και του Μίκη, με τους: Τζίνα Φωτεινοπούλου,
Σάκη Ζαλμά, Κωστή Θωμαΐδη, Δημήτρη Παπαγγελίδη.
21:30  -  Ένα τραγούδι για την Δημοκρατία από τους δημιουργούς:
Γιάννη Νικολάου, Παντελή Αμπαζή, Κώστα Γανωτή, Δημήτρη Στάθη.
22:00  -  Οι Saltimpagoi / Σαλτιμπάγκοι,
μουσικό ταξίδι με ελληνικές και ξένες rock διασκευές και όχι μόνο.
22:30  -  IlionRockBand,
μουσικοί από το 70 σε παράλληλες μουσικές ακροβασίες.


Για την ιστορία, η Πολιτών Πρωτοβουλία για τον Πολιτισμό και το Περιβάλλον, από το 1998 σχεδιάζει και διοργανώνει τις πολιτιστικές εκδηλώσεις με την ονομασία«ΑΜΦΙΑΡΕΙΑ».
Τα «ΑΜΦΙΑΡΕΙΑ», για εμάς τους δημιουργούς τους, είναι η δική μας ΙΘΑΚΗ. Η αναζήτηση της ζωής μέσα από τη δημιουργικότητα, τον εθελοντισμό, την συνεργασία, την κοινωνική προσφορά.
Στους στόχους μας ήταν η αλλαγή της χρήσης των παλιών φυλακών του Ωρωπού, τις οποίες μετατρέψαμε στην πράξη σε κέντρο πολιτισμού.
Σε συνεργασία με τους Πολίτες εν Δράση, από το 2006 φιλοξενούμε ομάδες εθελοντών απ’ όλο τον κόσμο με δράσεις περιβαλλοντικές, πολυπολιτισμικές, κοινωνικές, δράσεις με αναφορά το παιδί, την δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Δεν μας έδωσε τυχαία τα εύσημα ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ούτε μας στήριξε τυχαία η ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ, το ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ, η «ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ», η ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ, η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ.
Συνεχίζουμε τις αναζητήσεις μας, προσανατολισμένοι στην  ευρηματικότητα, τη συλλογικότητα και την ενεργό συμμετοχή. Μέσα από την αναζήτηση, αποστασιοποιούμαστε από το νωθρό κατεστημένο, στηρίζουμε τους νέους δημιουργούς έτσι που σήμερα μπορεί να οριστεί ως μία σύγχρονη δημιουργική αντίσταση. Παρά την οικονομική δυσπραγία ή ίσως και εξαιτίας αυτής ανοίγουμε ένα νέο δρόμο στα ζητήματα Πολιτισμού και Περιβάλλοντος, έχοντας στο επίκεντρο τον Άνθρωπο.
Στην διάθεσή σας για κάθε πληροφορία και διευκρίνιση
Για την Πολιτών Πρωτοβουλία
Χριστόφορος Κούτσουρης

Η ΔΗΜ.ΑΡ. προ Χαλυβουργίας (π.Χ.) και μετά Χαλυβουργίαν (μ.Χ.)

Tου  Θανάση Καρτερού


Πρέπει να ομολογήσουμε ότι υπάρχει μια πολεμοχαρής τάση απέναντι στη ΔΗΜ.ΑΡ. μέσα
στην Αριστερά και μια στάση του τύπου: Κυβέρνηση με τον Σαμαρά θέλατε, λουστείτε τα τώρα. Τάση και στάση που δεν δικαιολογείται αλλά εξηγείται από μια μεριά, καθώς το νέο αυτό κόμμα προέκυψε από εμφύλιο και διάσπαση στον ΣΥΡΙΖΑ, αποτελείται κυρίως από πρώην στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και έχει από την πρώτη μέρα της ίδρυσής του στο στόχαστρό του τον ΣΥΡΙΖΑ -προσφέρει μάλιστα μια αριστερή κατά κάποιο τρόπο γόμωση στα πυρά του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ.

Και να θες ν' αγιάσεις ωστόσο με τη ΔΗΜ.ΑΡ. δε σ' αφήνουν οι διαβόλοι: Οι συμφωνίες του Κουβέλη με τον Σαμαρά, η γαργάρα του Μνημονίου και των συνεπειών του, η απαγκίστρωση -καθόλου σταδιακή μάλιστα- από θέσεις που το κόμμα αυτό είχε και υπερασπιζόταν, η σχεδόν βασιλική του άγνοια για το τι ακριβώς συμβαίνει εδώ κάτω, τι αντίχτυπο έχει κάθε απόφαση στις ζωές των άλλων, πώς τα μέτρα που λαμβάνονται από την κυβέρνηση και στηρίζονται από τον Κουβέλη επηρεάζουν την καθημερινότητα της ανέχειας και της απόγνωσης. Άσε τις σφαλιάρες που δέχεται το σύνολο της Αριστεράς - αλήθεια, δικοί σας ήταν αυτοί τόσα χρόνια;

Όλα αυτά όμως, που δεν είναι και λίγα, προ "Χαλυβουργίας". Γιατί η στάση της ΔΗΜ.ΑΡ. απέναντι στα γεγονότα της "Χαλυβουργίας" θα πρέπει να θεωρηθεί η πραγματική απαρχή της νέας εποχής της. Και αν κάποτε αποφασίσει κανείς να ασχοληθεί σοβαρά με την ιστορία της Δημοκρατικής Αριστεράς, θα πρέπει για λόγους μεθόδου και ουσίας να τη χωρίσει στα δυο: προ Χαλυβουργίας (π.Χ.) και μετά Χαλυβουργία (μ.Χ.). Με την π.Χ.εποχή να διατηρεί κάποια ψήγματα κοινωνικής ευαισθησίας, μια αριστερή αύρα. Τόσο που να δηλώνει εκ μέρους του κόμματος ο Θανάσης Λεβέντης για τη "Χαλυβουργία" ότι "η ΔΗΜ.ΑΡ. θα στηρίξει τον αγώνα των απεργών για επαναπροσλήψεις, για αξιοπρεπείς συμβάσεις εργασίας και για ουσιαστική βελτίωση των συνθηκών εργασίας σε ένα εφιαλτικό εργασιακό περιβάλλον".

Αλλά η ανακοίνωση της ΔΗΜ.ΑΡ. για όσα έγιναν την Παρασκευή έξω από το εργοστάσιο είναι η τομή στη συνέχεια, ο σταθμός στην ιστορία της. Προσέξτε: "Οι εξελίξεις στο εργοστάσιο της Χαλυβουργίας αποκτούν δραματικό χαρακτήρα. Το υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας οφείλει να συμβάλει αποφασιστικά ώστε να υπάρξει άμεση λύση, το εργοστάσιο να επαναλειτουργήσει και οι εργαζόμενοι να μη βρίσκονται σε εσωτερική αντιπαράθεση. Η όξυνση της κατάστασης, η οποία τροφοδοτείται με την παρουσία των ΜΑΤ, συνιστά μια αρνητική εικόνα σε περίοδο που τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας απαιτούν ευρύτερες συναινέσεις και συνεννοήσεις. Πρέπει να υπάρξει λύση".

Έμειναν πίσω όπως βλέπετε, στην π.Χ. εποχή, ο αγώνας των απεργών, οι επαναπροσλήψεις, οι αξιοπρεπείς συμβάσεις, το εφιαλτικό εργασιακό περιβάλλον, η ουσιαστική βελτίωση των συνθηκών εργασίας. Τώρα, στη μ.Χ. εποχή, η επίθεση των ΜΑΤ είναι παρουσία (μόνο τα σοκολατάκια λείπουν), τα αιτήματα συρρικνώνονται στο ένα και μοναδικό να επαναλειτουργήσει το εργοστάσιο -στο οποίο συμφωνούν βεβαίως κι ο Σαμαράς, κι ο Μάνεσης- κι ας πάει και το παλιάμπελο με το εφιαλτικό περιβάλλον και τις απολύσεις. Ενώ υιοθετείται η πάντα βολική εσωτερική αντιπαράθεση των εργαζομένων -λες και είδαν τα στελέχη της ΔΗΜ.ΑΡ. απεργία χωρίς απεργοσπάστες στην επαναστατική ζωή τους. Και το γλαφυρότερο όλων: η αρνητική εικόνα σε μια περίοδο που απαιτούνται συναινέσεις! Τι λες ρε παιδί μου!!!

Πρόκειται άραγε για μικρόβιο; Πρόκειται για ιό; Πρόκειται για δυσλειτουργία κάποιων ζωτικών οργάνων; Όποια πάντως και να είναι η αιτία, βλέπουμε με τα ίδια μας τα μάτια τη ραγδαία μετάλλαξη ενός πολιτικού οργανισμού από θηλαστικό σε αμφίβιο, και μιας ομάδας αριστερών με ιστορία από διακόνους της λειτουργίας του Μαρξ και του Γκράμσι σε ιερείς της επαναλειτουργίας του Σαμαρά και του Μάνεση. Κι αυτή η αμφίβια, η μεταλλαγμένη, είναι η ΔΗΜ.ΑΡ. της μ.Χ. εποχής. Πρόκειται όπως καταλαβαίνετε για μια εποχή που πέπρωται να αφήσει εποχή και να αποδείξει πέραν πάσης αμφιβολίας στους πάντες τι σημαίνει και πού οδηγεί η Αριστερά της ευθύνης και η κυβέρνηση της συνευθύνης...




avgi.gr

H Δημοτική Αρχή με ευθύνη του Δημάρχου κ.Οικονομάκου για μια ακόμη φορά έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια τις αποφάσεις και μάλιστα ομόφωνες του Δημοτικού συμβουλίου Ωρωπού



ΔΕΛΤΙΟ  ΤΥΠΟΥ                                                                                     
      Με μεγάλη μας λύπη διαπιστώσαμε ότι η Δημοτική Αρχή με ευθύνη του Δημάρχου κ.Οικονομάκου για μια ακόμη φορά έγραψε στα παλιά της τα παπούτσια τις αποφάσεις και μάλιστα ομόφωνες του Δημοτικού συμβουλίου Ωρωπού για την διοργάνωση του ετήσιου πανηγυριού της εορτής του Προφήτη Ηλία.
    Πηγαίνοντας κόντρα σε μια παράδοση δεκάδων ετών διενέργειας της εμποροπανήγυρης του Προφήτη Ηλία στη Σκάλα Ωρωπού,πέρυσι το Δημοτικό Συμβούλιο στο πρώτο χρόνο της θητείας του,  αποφάσισε να μη γίνει , όταν διαπιστώθηκε ότι το Σωματείο μικροπωλητών εμποροπανηγύρεων,
απαίτησε να κάνει την διοργάνωση όπως γινόταν  τα τελευταία χρόνια ,καταβάλλοντας ένα μικρό τίμημα στο  Δήμο ,και εισπράττοντας για λογαριασμό του άγνωστα ποσά από τούς μικροπωλητές δίνοντας όσες άδειες συμμετοχής ήθελε και δε όσους ήθελε.
  Ο τρόπος αυτός που κρίθηκε αδιαφανής από σύσσωμο το Δημοτικό Συμβούλιο Ωρωπού και που έβγαζε το Δήμο από την διοργάνωση του πανηγυριού ,τον έλεγχο των εσόδων άλλα και απέκλειε τη συμμετοχή μεμονωμένων επαγγελματιών και από την περιοχή μας ,οδήγησε στην ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου ,για τη διοργάνωση από το Δήμο  του πανηγυριού και ορίστηκε η επιτροπή που θα έκανε τις διαδικασίες ,μεταξύ των οποίων η παραλαβή των αιτήσεων συμμετοχής , η  κλήρωση των θέσεων σε όσους μικροπωλητές επιθυμούσαν να συμμετάσχουν και η διοργάνωση της εκδήλωσης.
   Παρά ταύτα διαπιστώσαμε με επιτόπια αυτοψία μας στο χώρο που έχει διατεθεί για το πανηγύρι ,ότι τη διοργάνωση την έχει και πάλι το εν λόγω Σωματείο ,που πέρυσι απορρίψαμε,χωρίς να έχει υπάρξει καμία ανάλογη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου.
  Παρά την απόφαση μας για το τίμημα ανά πάγκο που κυμαίνεται από 40-50 ευρώ το τ.μ. ήτοι 160 -200 ευρώ ,η διοίκηση του εν λόγω σωματείου ,για να επιτρέψει την εγκατάσταση των επαγγελματιών στο χώρο ζητά 500 ευρώ επιπλέον,ανά πάγκο,γιατί ισχυρίζεται ότι έφτιαξε τις κατασκευές ,δίνει φωτισμό και παρέχει ασφάλεια στους συμμετέχοντες , με αποτέλεσμα να μη μπορούν όλοι οι συμμετέχοντες στον διαγωνισμό να πληρώσουν τα επιπλέον αυτά χρήματα που δεν υπήρχαν σαν όρος στην προκήρυξη.
  Σε επιτόπια επίσκεψη  Δημοτικών συμβούλων ,επικεφαλής παρατάξεων ζητώντας πληροφορίες
για το τρόπο που διεξάγεται η εμποροπανήγυρις, δεχθήκαμε την επίθεση των υπευθύνων του σωματείου που λίγο-πολύ μας ζήτησαν να αποχωρήσουμε από το χώρο γιατί ήταν δικός τους,και δεν είχαμε δικαίωμα να κάνουμε ερωτήσεις!!!!
    Με βάση τα παραπάνω γεγονότα ο κ.Δήμαρχος είναι υποχρεωμένος να μας απαντήσει,
  --Ποιός έδωσε το δικαίωμα στο παραπάνω Σωματείο,που πέρυσι επειδή δεν τους είχαμε επιτρέψει να διοργανώσουν την εμποροπανήγυρη , μέλη της διοίκησης του ,τραμπούκικα είχαν επιτεθεί
και χτυπήσει δημοτικούς συμβούλους ,απειλώντας έξω από το χώρο του ΕΠΑΛ όλο το
Δημοτικό Συμβούλιο που συνεδρίαζε?
 --Με ποιά απόφαση δόθηκε η αρμοδιότητα στους εν λόγω κυρίους να στήσουν την κατασκευή
που χρεώνουν στους συμμετέχοντες μικροπωλητές ,χωρίς να συμπεριλαμβάνεται η χρέωση αυτή στους όρους συμμετοχής τους ,πόσα χρήματα στοίχισε και με ποιά παραστατικά θα εισπραχτούν αυτά τα επί πλέον χρήματα?
 --Γιατί δεν έκανε ο Δήμος την ανάθεση αυτών των κατασκευών ,αφού υποτίθεται είναι ο διοργανωτής ,χρεώνοντας έστω λίγο παραπάνω το τ.μ. ανά πάγκο?
--Ποιός έδωσε την άδεια να χρεώνουν οι εν λόγω διοργανωτές στους μικροπωλητές την κατανάλωση του ηλεκτρικού ρεύματος ?Δεν είναι ο δήμος υποχρεωμένος εφ’ όσον είναι διοργανωτής,να παρέχει ρεύμα στους συμμετέχοντες με δεδομένο ότι η σύνδεση γίνεται από το κτίριο των πρώην φυλακών?
--Πόσες αιτήσεις είχαν γίνει για συμμετοχή στο πανηγύρι,πόσες εγκρίνατε , πόσες απορρίψατε
και για ποιούς λόγους ?
--Πόσες άδειες ενέκρινε ο Δήμος και πόσοι πάγκοι στήθηκαν?
Για όλα αυτά ,οφείλονται απαντήσεις ,που πρέπει να δοθούν στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο όπου θα ζητήσουμε να συζητηθεί το θέμα.
ΩΡΩΠΟΣ 19-7-2012
ΛΙΤΣΑΣ ΚΩΣΤΑΣ                Επικεφαλής παράταξης “ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ  ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ”
ΓΙΑΣΗΜΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ  Επικεφαλής παράταξης “ΔΥΝΑΜΙΚΗ  ΠΟΛΙΤΕΙΑ”
ΣΤΕΡΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΑ          Επικεφαλής παράταξης “ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ η άλλη πρόταση”
ΔΑΒΡΗΣ  ΓΙΩΡΓΟΣ          Ανεξάρτητος Δημοτικός Σύμβουλος


Αυτά είνα τα 21 Ταμεία στα οποία θα κοπεί έως 40% το εφάπαξ


Οι ασφαλισμένοι σε 21 Ταμεία (του Δημοσίου, των ΔΕΚΟ αλλά του ιδιωτικού τομέα) θα δουν το εφάπαξ τους να μειώνεται κατά 10 έως 40% αν η κυβέρνηση αποφασίσει να προχωρήσει και σε αυτήν την περικοπή.
Το υπουργείο Εργασίας έχει προτείνει -εκτός από την μείωση του πλαφόν στις συντάξεις στα 2400 ευρώ- την περικοπή του εφάπαξ που καταβάλλουν τα ασφαλιστικά Ταμεία με αιχμή εκείνα τα Ταμεία όπου το εφάπαξ είναι μεγαλύτερο από τις εισφορές των ασφαλισμένων ή αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα.
Μάλιστα, η κυβέρνηση εξετάζει ακόμα και την αναδρομική ισχύ του μέτρου από 1-1-2012 ώστε να πάρουν μειωμένο εφάπαξ ακόμα και εκείνοι που έχουν ήδη βγει σε σύνταξη αλλά δεν έχουν πάρει το εφάπαξ τους.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας έξι στα δέκα Ταμεία έχουν οικονομικά προβλήματα ενώ 21 Ταμεία χορηγουν εφάπαξ μεγαλύτερο κατά 2% έως 83% από τις εισφορές των ασφαλισμένων! Ο παρακάτω πίνακας που δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» είναι αποκαλυπτικός:

















Η περικοπή του εφάπαξ στα Ταμεία αυτά προβλέπεται στο Μνημόνιο, το οποίο ορίζει ότι τα ποσά των εφάπαξ που καταβάλλουν τα ασφαλιστικά Ταμεία θα πρέπει να είναι ανταποδοτικά, δηλαδή δεν μπορούν να ξεπερνούν τις εισφορές των δικαιούχων.
Η περίπτωση του ΤΠΔΥ
Ειδικά για το Ταμείο Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ) το οποίο είναι ελλειμματικό το υπουργείο Εργασίας έχει προτείνει μια σειρά μέτρων για να αντιμετωπιστεί η τραγική κατάσταση του. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτήν την στιγμή εκκρεμούν 52.000 αιτήσεις για χορήγηση εφάπαξ από αυτό το Ταμείο, πράγμα που σημαίνει ότι χρειάζεται άμεσα 2 δισεκατομμύρια ευρώ, ενώ ο χρόνος χορήγησης φτάνει ακόμα και τα 7 χρόνια.
Τα μέτρα που προτείνονται για το ΤΠΔΥ είναι:
Περικοπή του εφάπαξ κατά 15-22%
Επιβολή νέας εισφοράς ή παρακράτηση μέρους της της εισφοράς αλληλεγγύης
Αύξηση των απαιτούμενων ετών στα 25 χρόνια για την καταβολή του εφάπαξ
Αύξηση των ασφαλισμένων του Ταμείου Πρόνοιας με την υποχρεωτική υπαγωγή σε αυτό ακόμα και των αναπληρωτών εκπαιδευτικών και των μετακλητών υπαλλήλων.
Πηγή: iefimerida.gr, 18-7-2012

Η αναδημοσίευση της ειδησεογραφίας από εφημερίδες, έντυπα και ηλεκτρονικές σελίδες γίνεται για την ενημέρωση των αναγνωστών και δε συνεπάγεται την υϊοθέτηση των απόψεων, που εκφράζονται από την Αυτόνομη Παρέμβαση.

ΣΥΡΙΖΑ Καπανδριτίου και Ιδιωτικοποιήσεις

Στο Καπανδρίτι την Πέμπτη  19/7 πραγματοποιήθηκε η -καθιερωμένη πια- ανοιχτή συνέλευση του ΣΥΡΙΖΑ της περιοχής
με ΘΕΜΑ: ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ...ΠΩΛΕΙΤΑΙ Η ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ
και ομιλητές τους: Στρατούλη Δημήτρη,Σουρμελή Ντίνο,Πάντζα Γιώργο και Μητρόπουλο Αλέξη





« ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΣΥΝΙΣΤΑ ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ ΤΗΣ  ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΜΕΙΖΟΝ ΕΘΝΙΚΟ, ΠΟΛΙΤΙΚΟ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ»



Στρατούλης στο Μεγκα.......