Το θέατρο του παραλόγου και οι ίδιοι ρόλοι


Εδώ και μερικές μέρες έχω αρχίσει πάλι να παρακολουθώ τις ειδήσεις στην ελληνική τηλεόραση και κάποιες εκπομπές όπου και όταν τις πετύχω. Αναφέρομαι στην τηλεόραση ως μέσο ενημέρωσης, γιατί είναι το πιο πρόσφορο και άκοπο μέσο προς την κατεύθυνση της πληροφορίας που θέλουμε να ακούσουμε, να δούμε και να μάθουμε. Αν σκεφτούμε ότι ο καθένας απ’ αυτούς που εκφράζουν την κατεστημένη πολιτική τάξη πραγμάτων με διάφορους τρόπους μπαίνει σχεδόν καθημερινά στο σπίτι μας με σάρκα και οστά, έστω και γυάλινα, και μας μιλάει για αρκετές ώρες από το πρωί μέχρι το βράδυ χωρίς κανέναν αντίλογο, αφού δεν μας ακούει και δεν μας βλέπει, αντιλαμβάνεστε τη δύναμη αυτού του μέσου και τον έλεγχο που μπορεί να ασκήσει επάνω μας.

          Σε όλα τα καναλάκια λοιπόν έχει στηθεί ένα σκηνικό κι έχει αρχίσει να παίζεται μια παράσταση που καλλιτεχνικά μόνο στο θέατρο του παραλόγου μπορούμε να την εντάξουμε. Βγαίνουν, λοιπόν, κάτι απίθανοι τύποι, που πριν από δύο χρόνια είχαν πάρει στις εκλογές που είχαν γίνει το 85% των ψήφων, και μας μιλάνε για λάθη πολιτικά που έγιναν τα τελευταία 35 χρόνια και ιδιαίτερα για τα λάθη των δύο τελευταίων ετών. Αν όλους αυτούς τους άκουγε ένας τουρίστας, ο οποίος θα αγνοούσε την ελληνική πραγματικότητα, σίγουρα θα αναρωτιόταν γιατί αυτοί οι φουκαράδες που λεν όλα αυτά δεν έχουν εκλεγεί ποτέ και τι σόι δημοκρατία είναι αυτή που δεν δίνει το δικαίωμα στην έκφραση επιτέλους του ορθού. Έχω την αίσθηση ότι, αν ο ίδιος τουρίστας μάθαινε ότι οι εν λόγω πολιτικοί που λεν όλα αυτά κυβερνούν τη χώρα για 38 ολόκληρα χρόνια μέσω δύο οικογενειών, θα έφευγε τρέχοντας απ’ αυτή τη χώρα προσέχοντας ιδιαίτερα τα οπίσθιά του, ώστε να είναι βέβαιος ότι εκεί που θα πάει θα μπορεί ακόμα ελεύθερα να αφοδεύει. Όλοι αυτοί οι απίθανοι λοιπόν μας λένε ότι ήταν λάθος το ΔΝΤ, λάθος η άνευ όρων παράδοση στην τρόϊκα, λάθος οι οριζόντιες περικοπές των μισθών και των συντάξεων, λάθος οι αβάσταχτες φορολογίες, λάθος η αύξηση του ΦΠΑ, λάθος η αύξηση στα καύσιμα, λάθος η αύξηση της ανεργίας στο 20%, λάθος η δημιουργία χιλιάδων αστέγων, λάθος το κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων, λάθος οι αυτοκτονίες 2.000 συνανθρώπων μας τα τελευταία δύο χρόνια. Για όλη αυτή τη κατάσταση, βασικοί υπεύθυνοι είναι αυτοί οι απίθανοι τύποι που βγαίνουν αφ’ υψηλού στα καναλάκια. που διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, και κάνουν την δήθεν αυτοκριτική τους, λες και δεν έγραψαν καλά στις εξετάσεις του μαθήματος των θρησκευτικών. Αυτοί είναι οι βασικοί υπεύθυνοι πέρα απ’ όλα τα άλλα ακόμα και για θανάτους. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα για αφ’ υψηλού κριτική. Το μόνο δικαίωμα που έχουν είναι αυτό που τους δίνει ακόμα κι αυτή η κουτσή δημοκρατία που έχουμε, της απολογίας στα δικαστήρια. Και ξέρετε ποιο είναι το άκρον άωτον του παραλογισμού; Ότι αυτοί οι απίθανοι που «αναγνωρίζουν» τα λάθη τους μας ζητάνε να τους ξανά εμπιστευτούμε με την ψήφο μας, για να μας σώσουν εφαρμόζοντας την ίδια πολιτική.
          Κοντά σε όλα αυτά, τα καναλάκια με τα γνωστά πολύχρωμα παπαγαλάκια τους προσπαθούν να μας πείσουν πως όλοι είναι ίδιοι, δίνοντας την εντύπωση ότι δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση, άρα ούτε διέξοδος από την κρίση. Τι συμφέροντα εξυπηρετούν και ποιους προσπαθούν να καλύψουν; Καθ’ όλη τη διάρκεια των τελευταίων 38 ετών δεν υπήρχαν διαφορετικές φωνές που φώναζαν για τα δάνεια που παίρναμε, για τις καλλιέργειες που χαλάγαμε, για το πελατειακό σύστημα, για τη στραβή για τους λαούς πολιτική της ΕΟΚ, για το Μάαστριχτ που ήταν η αρχή όλων αυτών που ακολούθησαν, για την ανύπαρκτη υγεία, για την δήθεν δωρεάν παιδεία, για τον εκσυγχρονισμό του «Κινέζου» με τα άπταιστα γερμανικά που, όταν πριν μερικές μέρες πήγε στην  γερμανία, δεν ήξερε από πού να φύγει, για τους Ολυμπιακούς αγώνες και την μεγάλη ιδέα, για το χρηματιστήριο, για το Σάμαινα και τους 100 πνιγμένους, για τους νεκρούς της «ρικομέξ», για τις πυρκαγιές που κατέκαψαν εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δασικής έκτασης και έγιναν οικόπεδα, για τους στρατιωτικούς εξοπλισμούς, για τα υποβρύχια που γέρνανε, για το Βατοπέδι, για την Ζήμενς, για το ΔΝΤ, για την τρόικα, για την φορολογία και την πάταξη της εισφοροδιαφυγής, για τα χαράτσια, για τις γερμανικές αποζημιώσεις, για…για…για…Πώς λοιπόν είμαστε όλοι ίδιοι; Πώς είναι δυνατόν όλοι οι ρόλοι να είναι ίδιοι; Αναρωτηθείτε κάτι απλό και πλατειάστε το. Στο χώρο της δουλειάς σας όλοι οι συνάδελφοι είναι ίδιοι; Εγώ στο χώρο της δουλειάς μου ξέρω τουλάχιστον δύο συναδέλφους εκ των οποίων ο ένας επέστρεψε στην υπηρεσία 1.500,00 €, γιατί έκρινε ότι δεν τα δικαιούται σε καιρούς μάλιστα εξαιρετικά δύσκολους και η άλλη απαρνήθηκε την θέση της ως διευθύντρια, γιατί έκρινε ότι συνάδελφός της είχε περισσότερα προσόντα απ’ αυτήν, τη στιγμή που σ’ αυτή τη θέση αντιστοιχούσε επίδομα 450,00 € μηνιαίως. Άρα πώς μπορούμε να ισχυριστούμε ότι όλοι είναι ίδιοι; Ας μην τρώμε αμάσητο ό,τι μας σερβίρουν. Ήδη σε όλη την Ελλάδα έχουν ξεκινήσει πάρα πολλές αυτοδιαχειριζόμενες ομάδες που προτείνουν εναλλακτικούς τρόπους ζωής, εφαρμόζοντας ως αρχή την άμεση δημοκρατία στις συνελεύσεις τους. Έχετε ακούσει τίποτα για αυτές τις ομάδες και το έργο τους από τα καναλάκια που προσπαθούν να μας πείσουν να πεθάνουμε;
          Οι άνθρωποι ποτέ δεν ήταν ίδιοι μεταξύ τους και πάντα έπαιζαν διαφορετικούς ρόλους στην ιστορία της ανθρωπότητας.
          Πάντα υπήρχαν και θα υπάρχουν αυτοί που κατάφερναν και θα καταφέρνουν να γυρίζουν τη ρόδα όσο βαθιά κι αν είναι χωμένη στη λάσπη. Ας τους εμπιστευτούμε, ας κοιτάξουμε δίπλα μας και ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί για το καλύτερο.                 
                              



Γιώργος Ανδρεάδης


ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΤΗΣ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑΣ,ΤΟΥ ALTER, ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ ΤΗΣ ΛΟΥΚΙΣΑΣ

Τα αφεντικά αφού θησαύρισαν τώρα που χειροτερεύει η κρίση «ξεφορτώνονται» τα βάρη, δηλαδή τους εργαζόμενους, τους μισθούς τους, ακόμη και τις ίδιες τις επιχειρήσεις...








Πάνω από δύο μήνες τώρα απεργούν οι εργάτες στην Ελληνική Χαλυβουργία ενάντια στις απολύσεις και χιλιάδες συμπαραστέκονται στέλνοντας χρήματα και τρόφιμα. Δίπλα στην Χαλυβουργία έχουν μπει στη μάχη οι εργαζόμενοι του ΑLΤΕR που έχουν καταλάβει το κανάλι, οι εργαζόμενοι της Ελευθεροτυπίας που βρίσκονται σε απεργία διαρκείας, οι εργάτες των αλουμινοκατασκευών Λουκίσα που βρίσκονται σε επίσχεση εργασίας.








Σε δεκάδες χώρους δουλειάς οι εργαζόμενοι δίνουν μάχες ενάντια στις επιθέσεις των εργοδοτών που έχουν τις πλάτες της κυβέρνησης...








Η Συντονιστική Επιτροπή Φορέων & Κατοίκων Β.Α. Αττικής ενάντια στα Διόδια συμμετείχε

σε αυτοκινητοπορεία αλληλεγγύης στους εργαζόμενους στον Alter, στην Ελληνική Χαλυβουργία στην Ελευθεροτυπία και στη Λουκισα με σύνθημα:

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΚΑΝΕΙΣ ΠΛΕΟΝ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ,το Σάββατο 14/1/12 δείχνοντας έμπρακτα τη συμπαράσταση και την αλληλεγγύη τους, με προσφορά τροφίμων μακράς διαρκείας...


Καταρρέουν οι συμβάσεις + πρέπει να πληρώσει το κράτος τους ιδιώτες = φταίει το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ !


Αγαπητοί μου Βασίλη και Δημήτρη, γλυκύτατε μου Μπάμπη,

Παρακολουθώ τις τελευταίες μέρες την αγωνία σας να αποδείξετε πως το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ, θα είναι υπεύθυνο για τη μη ολοκλήρωση των έργων στις εθνικές οδούς λόγω μεγάλων απωλειών εσόδων.

Ειλικρινά συμμερίζομαι την αγωνία σας να αποδείξετε τα αναπόδεικτα. Θα μου επιτρέψετε να σας βοηθήσω.

Θέλω να σας θυμίσω ότι το μεγαλύτερο μέρος των δρόμων ήταν ήδη κατασκευασμένο. Το κόστος κατασκευής της Ιόνιας Οδού, που ανέλαβε η Νέα Οδός Α.Ε. να διεκπεραιώσει, ήταν 800.000.000 ευρώ και η συντήρηση της υπάρχουσας ΠΑΘΕ (τμήμα της Νέα Οδός Α.Ε.) 200.000.000 ευρώ (συντήρηση-ανακατασκευές).
Τα έργα της Ιόνιας Οδού έχουν ολοκληρωθεί κατά το 25%, άρα το κόστος που δαπανήθηκε είναι 200.000.000 ευρώ. Υπολογίζεται ότι έχουν δαπανηθεί τα 150 από τα 200.000.000 ευρώ για τη συντήρηση και τις ανακατασκευές.
Έχουν δοθεί στην εταιρεία, από το Δημόσιο 150.000.000 ευρώ.
Η είσπραξη των διοδίων υπολογίζεται 200.000.000 ευρώ.
Άρα μην κουράζεστε. Δεν υπάρχει θέμα χρηματοδότησης.
Υπάρχει το γνωστό: της ρεμούλας!

Θυμίζω επίσης ότι στις συμβάσεις παραχώρησης των εθνικών δρόμων υπάρχουν ρήτρες και για τα δύο συμβαλλόμενα μέρη. Γιατί αγωνιάτε συνεχώς να προβάλλετε μονάχα τις υποχρεώσεις του κράτους προς τις εταιρίες και όχι εκείνες των εταιριών προς το κράτος;
Το κράτος έχει χρηματοδοτήσει με 150.000.000 ευρώ, τα οποία συμβατικά  θα πρέπει να επιστραφούν, λόγω μη ολοκλήρωσης των έργων.
Επιπλέον θα πρέπει να καταβληθούν στο Δημόσιο ρήτρες για την καθυστέρηση στην  ολοκλήρωση των έργων ίσες προς 40.000.000 ευρώ.
Εσύ γλυκέ μου Μπάμπη, που αγωνιάς ιδιαίτερα για την λύση των οικονομικών μας προβλημάτων, πως σου διέφυγε το συγκεκριμένο έσοδο, που το κράτος αρνείται να εισπράξει;

Ακόμα κι αν είχε τηρηθεί η σύμβαση, την οποία έχουμε προσβάλει νομικά με σκοπό να την καταργήσουμε, το τέλος διοδίων θα έπρεπε να είναι στα μετωπικά διόδια των Αφιδνών 1.60 και όχι 2.05 ευρώ!
Όπως καλά ξέρεις υπήρξε μεγάλη αγωνία αν θα εισπραχθούν τα προβλεπόμενα έσοδα του έτους.Χρειάστηκε να θεωρηθούν όλοι οι Έλληνες πολίτες φοροφυγάδες και να εξαναγκαστούν με περαίωση ενώ θα μπορούσαν να εισπραχθούν πολύ απλά 190.000.000 ευρώ από τις ρήτρες τις σύμβασης για ασυνέπεια στις υποχρεώσεις της.
Ο κύριος Λαμπρόπουλος, πρώην υπάλληλος της ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ (πρώην Γεν. Διευθυντής της Νέα Οδός Α.Ε.) και νυν Γεν. Γραμματέας του Υπουργείου Υποδομών και η κυρία Καλτσά, πρώην μέλος του Δ.Σ. της εταιρίας ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ και νυν Γεν. Γραμματέας του Υπουργείου Υποδομών (οι λύκοι που φυλάνε τα πρόβατα), θα μπορέσουν να σας το επιβεβαιώσουν αν ασκήσετε σοβαρά τα καθήκοντα δημοσιογραφίας σας.

Γλυκύτατε  μου Μπάμπη, δεν φταίει το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ που δεν γίνονται τα έργα. Κοίτα λίγο πιο προσεκτικά. Το κράτος δεν έχει λεφτά να απαλλοτριώσει τα κομμάτια, που έχει αναλάβει για να προχωρήσουν και θέλουν, για να καλύψουν τις πομπές τους, να τα ρίξουν πάλι, που αλλού; Στους πολίτες! Αυτούς τους ίδιους ακριβώς, που τα φάγανε μαζί.
Δεν φταίει το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ που το κράτος υπέγραψε ότι η ΔΕΗ θα υπογείωνε τις γραμμές της για να γίνει η Ιόνια Οδός, ξεχνώντας ότι τη Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού την είχε το ίδιο κάνει Α.Ε. και ως εκ τούτου, πολύ σωστά, δεν μπορούσε να αναλάβει τέτοιο κόστος προς χάριν των ιδιωτικών συμφερόντων της Νέα Οδός Α.Ε.

Αγαπητοί μου Βασίλη και Δημήτρη, γλυκύτατέ μου Μπάμπη, μη μας φοβίζετε ότι ο ελληνικός λαός θα μείνει χωρίς δρόμους, λόγω του κινήματος των πολιτών που δεν πληρώνουν διόδια.
Δεν χρέωναν οι πολίτες τις 4πλάσιες τιμές από όλη την Ευρώπη στην κατασκευή των δρόμων επί μία και πλέον εικοσαετία.
Η χρήση των δρόμων, σας θυμίζω, πληρώνεται με τα τέλη κυκλοφορίας και τα τέλη καυσίμων!
Ο συμπαθέστατος κύριος Νασούλης, της Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου Α.Ε., δήλωσε σε ραδιόφωνο ότι η κύρια χρηματοδότηση των έργων είναι η είσπραξη των διοδίων!!!!!
Άθελά του δηλαδή, παραδέχτηκε ότι η εταιρία του, με μηδενικό κίνδυνο επένδυσης, ζητάει από τον χρήστη του δρόμου να χρηματοδοτήσει το έργο του και αυτός μετά να συνεχίσει να εισπράττει καθαρό έσοδο για τα επόμενα 30 περίπου χρόνια, χωρίς κανένα ρίσκο.
Ο χρήστης δηλαδή είναι συνέταιρος χωρίς όμως να έχει καμία αξίωση στα κέρδη, ούτε μετέπειτα όφελος με μείωση του τέλους των διοδίων.
Αντίθετα ο κύριος αυτός είπε (μας κάνει χάρη δηλαδή), πως μετά την αποπεράτωση των έργων, θα υπάρχει μόνο τιμαριθμική αύξηση των τελών!
Όπως ακριβώς και οι μισθοί των εργαζομένων ακολουθούν την τιμαριθμική αύξηση. Ασφαλώς κάνω χιούμορ...
Ο κύριος Μαγκριώτης, ισχυρίζεται ότι οι εταιρείες απαιτούν το αντίτιμο των διελεύσεων των πολιτών, που δεν πληρώνουν!
Δεν ήξερα ότι οποιοσδήποτε ιδιώτης μπορεί να απαιτήσει από το Δημόσιο οφειλές πελατών του!
Μήπως ξέρετε που ακριβώς θα πρέπει να στείλω το λογαριασμό για τις καινούριες μου γόβες;

Αγαπητοί μου Βασίλη και Δημήτρη, γλυκύτατέ μου Μπάμπη, λέτε πως η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα έδωσε την άδεια να μας φωτογραφίζουν, ούτως ώστε να μας στέλνουν διαταγές πληρωμής, για να μπορέσουν οι εταιρείες να καλύψουν τα τεράστια διαφυγόντα κέρδη.
Κοιτάξτε καλύτερα τα χαρτιά σας: Δεν είναι “Άδεια”! Είναι “Γνωμάτευση” (απάντηση) σε ερώτηση του Υπουργείου.
Μην ξεχνάτε ότι ποτέ δεν αρνηθήκαμε να δώσουμε τα νούμερα των αυτοκινήτων μας και ειλικρινά σας λέμε, ότι μας αρέσουν οι φωτογραφίες. Έχουμε όλοι φωτογένεια.

Έχετε έστω και μία στιγμή σκεφτεί πως αν μας στείλουν να πληρώσουμε 2.05 ευρώ για 5χλμ. που συνήθως διανύουμε, πόσο διαβρωμένο δικαστή θα πρέπει να βρουν για να τους δικαιώσει;
Τι θα κάνουν οι καλοί σας φίλοι οι εργολάβοι τότε;
Θα καταρρεύσουν συλλογικά!
Αγαπητοί μου Βασίλη και Δημήτρη, γλυκύτατέ μου Μπάμπη, ειλικρινά πιστεύετε να το τολμήσουν;
Ή θα κάνουν τους βλάκες και θα συνεχίσουν να τα παίρνουν από φοβισμένους περαστικούς και βέβαια, αν εσείς με αυτά που λέτε φοβίσετε κάποιους ακόμα, καλύτερο γι αυτούς. Θα εισπράττουν περισσότερα.

Αγαπητοί μου Βασίλη και Δημήτρη, καλέ μου Μπάμπη, πιστεύω ότι η βασιλεία της βλακείας τελειώνει και έρχεται η βασιλεία της αγανάκτησης γι αυτό θα πρέπει να προσαρμόσετε τη δουλειά σας απευθυνόμενοι όχι σε βλάκες αλλά σε αγανακτισμένους  πολίτες.
Κάθε σπρώξιμο της μπάρας είναι ένα σπρώξιμο της γενικής αδικίας και καθολικής αηδίας που βιώνουμε καθημερινά.
Σ΄ αυτή τη χώρα μάθαμε εδώ και αιώνες να λέμε ΜΟΛΩΝ ΛΑΒΕ σε χειρότερες συνθήκες.

Αγαπητοί  μου Βασίλη και Δημήτρη, γλυκύτατέ μου Μπάμπη,  όλοι ξέρουμε ότι πάνω στον πανικό τους οι εταιρείες και οι υπηρέτες τους των υπουργείων, δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ και προσπαθούν απεγνωσμένα, εδώ και καιρό, να βρουν έννομη λύση εκ των υστέρων  για να καλύψουν τα κενά τους.
Επειδή ζούμε σ΄ αυτή τη χώρα, που μοναδικό στόχο έχει την εξάντληση των πολιτών της, που κατασκευάζει νόμους, τους ψηφίζει με τη μορφή του κατεπείγοντος (συνήθως τις νύχτες ή τα καλοκαίρια), δεν θα μας κάνει καμία εντύπωση αν γίνει κάτι τέτοιο και στην περίπτωση μας.
Ξέρουμε ότι οι συμβάσεις τους για την παραχώρηση των εθνικών μας δρόμων έχουν ήδη καταρρεύσει και προσπαθούν, με όχημα εσάς, να βρουν άλλοθι πως το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ είναι εκείνο, που φταίει για την κατάρρευση των συμβάσεων τους. Μεγάλη τιμή μας!
Αν πάλι προσπαθείτε να μας τρομοκρατήσετε, δυστυχώς έχετε αποτύχει.

Οι φωτογραφίες τους δεν μας τρομάζουν και όποιους νόμους και να κατασκευάσουν στα μέτρα τους, θα είμαστε απέναντί τους.
Αγαπητοί μου Βασίλη και Δημήτρη, γλυκύτατέ μου Μπάμπη, θα πρέπει να πείτε στα αφεντικά σας, που τόσο προσπαθούν να μας πείσουν ότι είμαστε νέοι κομματικοποιημένοι και μάλιστα τσακωνόμαστε μεταξύ μας, ότι κάνουν λάθος:
Δεν είμαστε όλοι νέοι.
Δεν είμαστε κομματικοποιημένοι.
Δεν είμαστε από αυτούς που πήραν τις μίζες και κυκλοφορούν ανάμεσά μας.
Δεν είμαστε από αυτούς που κατέστρεψαν την χώρα και ακόμα διδάσκουν οικονομία στα πανεπιστήμια με παχυλό μισθό.

Είμαστε από αυτούς που τους περικόπηκε ο μισθός μας, το δώρο μας, τα επιδόματά μας, που χειροτερεύει η ιατροφαρμακευτική μας περίθαλψη, η εκπαίδευση των παιδιών μας...
Είμαστε αυτοί που νιώθουμε ότι αυτό το κράτος, που περιθάλπει κλέφτες και ρίχνει χημικά σε συνταξιούχους, δεν είναι δυνατόν να φροντίσει το δίκιο μας...

Ναι Κράτος...διεκδικούμε το δίκιο μας μόνοι μας.
Δεν σε εμπιστευόμαστε και μας αποδεικνύεις συνεχώς, πως καλά κάνουμε.

Αγαπητοί μου Βασίλη και Δημήτρη, γλυκύτατέ μου Μπάμπη, θα πρέπει να πείτε στα αφεντικά σας πως το κίνημα ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ πήρε ανεξέλεγκτες διαστάσεις, γιατί ο κόσμος σπρώχνοντας τη μπάρα στα διόδια, σπρώχνει από πάνω του την αδικία και εκτονώνει μέρος της καθημερινής του αγανάκτησής του για τις δικές τους και τις δικές σας πομπές.
Μην προσπαθείτε να αποδείξετε ότι μερικοί νέοι αριστεροί και ακροδεξιοί που τσακώνονται, είναι το κίνημα των διοδίων.
Το κίνημα των διοδίων είναι απλοί καθημερινοί άνθρωποι.
Το κίνημα των διοδίων το “δημιουργήσατε” εσείς!
Εσείς μας κάνατε να σπρώξουμε την μπάρα και τώρα σας διαβεβαιώνουμε ότι όσο και να προσπαθείτε να μας ρίξετε τα βάρη των άστοχων συμβάσεων και των επιλογών σας, όσο και να μας τρομοκρατείτε με πρόστιμα και διαταγές πληρωμών, είναι ήδη πολύ αργά.

Και θα το δείτε.

ΘΕΛΕΤΕ ΤΟ ΕΥΡΩ; ΣΕΡΒΙΡΕΤΑΙ ΜΟΝΟ ΜΕ ΛΙΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!


ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ "ΕΥΡΩ-ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ" ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΚΟΡΥΦΗΣ ΤΗΣ ΕΕ!
Του Παναγιώτη  Λαφαζάνη
Για τους κυρίαρχους κύκλους της ΕΕ, το ζητούμενο της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ ήταν η διάσωση της ευρωζώνης και η σταθερότητα του ευρώ.
Στο όνομα τους επεβλήθη μια ΕΕ πολλών ταχυτήτων, η ευρωζώνη μετατράπηκε σε «δημοσιονομική φυλακή» με στόχους ισοσκελισμένους (!) και πλεονασματικούς (!) προϋπολογισμούς, χρέη που, για όλες τις χώρες, πρέπει να βρεθούν κάτω του 60% του ΑΕΠ και άρα, με μέτρα λιτότητας, που θα βαθύνουν παντού και θα την καταστήσουν αόριστη!


Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΚΑΤΕΡΓΟ!
Η Ελλάδα, επειδή βρίσκεται στην πλέον δεινή θέση, θα εισέλθει, με τέτοιου είδους αποφάσεις, σε κανονικό "κάτεργο", καταδικασμένη σε ισόβια δεσμά! Σε μια ισόβια λιτότητα και κοινωνική λεηλασία, που θα καταστρέψει απολύτως την ελληνική κοινωνία!
Το τίμημα για όσους θέλουν το ευρώ είναι απλό. Οφείλουν να υποστούν μια πραγματική δικτατορία: τη δικτατορία του ευρώ!
Γιατί περί δικτατορίας μόνο μπορεί να γίνει λόγος, αφού οι στόχοι για ισοσκελισμένους και πλεονασματικούς προϋπολογισμούς, που θα επιτηρούνται από υπερεθνικές απολυταρχίες έναντι αυστηρότατων αυτόματων κυρώσεων, δεν υπακούουν σε καμιά λογική, πέραν των Γερμανικών μονεταριστικών δογμάτων και της προσπάθειας «κινεζοποίησης» των μισθών της ΕΕ, μέσω της αιώνιας λιτότητας!
ΑΝΤΙΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΜΟΝΕΤΑΡΙΣΤΙΚΑ ΔΟΓΜΑΤΑ!
Πράγματι, ποτέ και πουθενά και σε κανένα σύστημα, δεν μπορεί να επιβληθεί δογματικά ως κανόνας οι ισοσκελισμένοι και πλεονασματικοί κρατικοί προϋπολογισμοί, χωρίς με αυτόν τον τρόπο να παραιτούνται χώρες και κυβερνήσεις από ένα θεμελιώδες εργαλείο σχεδιασμού αντικυκλικής, αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής, πράγμα που ισοδυναμεί με καταδίκη τους.
Για να εξηγούμαστε. Το πρόβλημα με τους προϋπολογισμούς δεν είναι εν γένει τα ελλείμματα τους.
Το πρόβλημα ήταν και είναι που κατευθύνονται τα ελλείμματα! Αν τα ελλείμματα αξιοποιούνται για αναπτυξιακούς, παραγωγικούς και κοινωνικούς στόχους ή όχι!
Ένα κράτος ή ομάδα κρατών, που δεν έχουν, σε καμία περίπτωση, τη δυνατότητα να διαμορφώσουν ελλείμματα, για να σχεδιάσουν και να τροφοδοτήσουν προωθημένα, επεξεργασμένα και πρωτοπόρα επενδυτικά, τεχνολογικά και κοινωνικά προγράμματα, είναι καταδικασμένα να περάσουν στο περιθώριο.
Χάρις στα ελλείμματα, που ετύγχαναν λαμπρής αναπτυξιακής αξιοποίησης, απογειώθηκαν ακόμα και σειρά από καπιταλιστικές χώρες, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις ΗΠΑ του 19ου αιώνα.
Το πρόβλημα με την Ελλάδα δεν ήταν ποτέ γενικώς τα υπερβολικά ελλείμματα, αλλά το γεγονός ότι αυτά τα ελλείμματα, αντί να κατευθύνονται σε παραγωγικές επενδύσεις, τροφοδοτούσαν τα υπερκέρδη μιας ολιγαρχίας, συχνά κρατικοδίαιτης, την εξυπηρέτηση εκτεταμένων πελατειακών δικτύων, τη διαφθορά και τις παρασιτικές κομματικές γραφειοκρατίες, μέσα και έξω από το κράτος!
ΝΕΟ ΠΙΟ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΟ ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ!
Η ευρωζώνη, με Γερμανική συνταγή, επιχειρεί να διασώσει το ευρώ, επιβάλλοντας στο όνομα του την ακύρωση σχεδόν κάθε ίχνους δημοκρατίας και εγκαθιδρύοντας τη «δικτατορία του ευρωνομίσματος»!
Το ευρώ, βασισμένο στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, ήταν εξαρχής ναρκοθετημένο, λόγω της θεμελιώδους του αντίφασης.
Ήταν ένα ανελαστικό νόμισμα που προσομοίαζε με ένα κουστούμι για όλα τα σώματα.
Έμοιαζε ως η ευρωζώνη να επανέφερε με το ευρώ τον «κανόνα χρυσού» σε ακόμα χειρότερη έκδοση, μιας και στη συγκεκριμένη περίπτωση, το ευρώ δεν αντιπροσώπευε τίποτα παραπάνω από ένα χαρτί, ενώ η εκτύπωση χρήματος ήταν πολύ δυσκολότερη από την εποχή του χρυσού κανόνα!!!
Το νόμισμα, λοιπόν, του ευρώ, με αυτά τα καινοφανή χαρακτηριστικά, ως νόμισμα πολλών και διαφορετικών κρατών, με εντελώς άνισες οικονομίες, κύκλους και παραγωγικότητες, για να μπορούσε, έστω προσωρινά, να «σταθεί», χρειαζόταν δίπλα του ένα σκληρό μηχανισμό, που συνεχώς να αντιδραστικοποιείται.
Αυτός ο μηχανισμός αρχικά ήταν το τέρας του Συμφώνου Σταθερότητας, με τις προβλέψεις για 3% (το πολύ) του ΑΕΠ έλλειμμα και όχι πάνω από 60% του ΑΕΠ κρατικό χρέος, προβλέψεις που ουδέποτε μπόρεσαν και δεν ήταν δυνατόν να διατηρηθούν!
Τώρα, με την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής, αντί να βγουν τα σωστά συμπεράσματα για τα αδιέξοδα που έχουν εμφανισθεί στη δομή του ενιαίου νομίσματος και στο ίδιο το ευρώ και τα οποία είναι ανυπέρβλητα, οι κυρίαρχοι κύκλοι της ΕΕ κινούνται σε πολύ χειρότερη κατεύθυνση.
Με την πρόσφατη απόφαση της Συνόδου Κορυφής, καθιστούν ακόμα πιο ασφυκτικό και ακραία αντιδραστικό το παλαιό αποτυχημένο «Σύμφωνο Σταθερότητας»!
Αντί να αλλάξουν τη συνταγή, αυξάνουν στο έπακρο και θανατηφόρα τις δόσεις της!

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ "ΚΑΛΟ" ΚΑΙ "ΚΑΚΟ" ΕΥΡΩ!
Αυτή η ακραία αντιδραστική εξέλιξη αποτελεί αμείλικτο ΚΟΛΑΦΟ για όλους τους υποστηρικτές του ευρώ και ειδικότερα για όσους εξ αριστερών το στηρίζουν ή το ανέχονται ως δήθεν «αναγκαίο κακό».
Το ευρώ δεν μπορεί να υπάρξει, παρά μόνο αν το συνοδεύει μια ακραία αντιδραστική και ολοκληρωτική δομή, που θα λειτουργεί ως οδοστρωτήρας για τα εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα.
Δεν υπάρχει δήθεν «καλό» - έναντι του σημερινού «κακού» - ευρώ.
Το ευρώ, όσο διατηρείται, θα αντιδραστικοποιούνται οι μηχανισμοί που το στηρίζουν, σε μια λογική «ευρω-δικτατορίας».
Η ΕΥΡΩΖΩΝΗ ΔΥΣΚΟΛΑ ΔΙΑΣΩΖΕΤΑΙ!
Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να απαντήσουν στην κρίση της ευρωζώνης - αντίθετα θα οξύνουν στο έπακρο αυτή την κρίση.
Τις αποφάσεις αυτές θα ακολουθήσουν ασφυκτικές πολιτικές λιτότητας σε όλα τα κράτη μέλη, με στόχο ισοσκελισμένους – πλεονασματικούς προϋπολογισμούς και μείωση των χρεών κάτω του 60% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος, πράγμα που θα επιφέρει οικονομική ύφεση διαρκείας και διάλυση της ευρωζώνης.
Η ευρωζώνη δεν θα σώζετο, φυσικά, ούτε με τις συνταγές για έκδοση ευρωομολόγων, ούτε αν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) τύπωνε χρήμα για ευνοϊκότερη χρηματοδότηση των κρατών μελών, πράγματα που η Σύνοδος Κορυφής παρέπεμψε στις καλένδες!
Αντίθετα, μέτρα, όπως τα παραπάνω, μόνο ως «ασπιρίνες» θα μπορούσαν να λειτουργήσουν, ενώ θα επέφεραν πρόσθετες αρνητικές παρενέργειες (βλ. στασιμο-πληθωρισμός, κατάρρευση του ευρώ, κτλ).
ΑΝΑΓΚΗ Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ
Εδώ που έχουμε φτάσει, μια πραγματική ανάσα για την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά και αφετηρία για διέξοδο, αν συνοδεύετο με προοδευτικά προγράμματα σοσιαλιστικού προσανατολισμού, θα ήταν η σχεδιασμένη διάλυση της ευρωζώνης και η προώθηση των εθνικών νομισμάτων σε όλα τα κράτη μέλη.
Αυτή η συγκρότηση εθνικών νομισμάτων θα συνοδεύετο πιθανότατα με αναδιάρθρωση χρεών και άνευ όρων διαγραφή τους μέχρι 70-80%, μαζί και εθνικοποίηση των τραπεζών, πράγματα που σίγουρα θα προωθούσαν αφετηριακά και με σωστή προοπτική, κυβερνήσεις αριστερού-προοδευτικού προσανατολισμού.
Ιδιαίτερα για τις πιο αδύναμες χώρες, όπως η Ελλάδα, η διάλυση της ευρωζώνης θα προσέφερε μεγάλη ανακούφιση, ενώ θα μπορούσε να ήταν και διέξοδος στα χέρια μιας κυβέρνησης της Αριστεράς, η οποία θα εφάρμοζε ένα σύγχρονο ριζοσπαστικό πρόγραμμα σοσιαλιστικής προοπτικής.
Αυτονόητο και προφανές είναι ότι η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι έτσι κι αλλιώς επιβεβλημένη, ανεξάρτητα αν επισυμβεί η επιθυμητή γενικότερη διάλυση της ευρωζώνης!