ΩΡΩΠΟΣ ΣΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ...: 07.13

στο youtube βρήκαμε το παρακάτω βίντεο:

Η γιγάντωση του διυλιστηρίου των ΕΛΠΕ, ακόμα και από το κατασκευαστικό της στάδιο, έχει δημιουργήσει σοβαρότατα επιπρόσθετα περιβαλλοντικά προβλήματα στην περιοχή της Ελευσίνας με αποκορύφωμα τους εκκωφαντικούς θορύβους και τα καθημερινά περιστατικά δυσλειτουργίας με εκπομπές καπνού.
Όλοι πλέον έχουν συνειδητοποιήσει πόσο απατηλές ήταν οι διακηρύξεις για δήθεν εκσυγχρονισμό του υφιστάμενου διυλιστηρίου. Ένα νέο φαραωνικού τύπου διυλιστήριο στήθηκε δίπλα μας και απειλεί να γυρίσει πίσω στην δεκαετία του ΄60 την ποιότητα ζωής μας.

Στο Site ecoeleusis βρίσκουμε το ακόλουθο κάλεσμα.

Φτάνει πια! Αναλαμβάνουμε δράση! Εμείς οι πολίτες του Θριασίου σας καλούμε όλους, τη Δευτέρα 15 Ιουλίου, στις 8 το βράδυ, μπροστά στην πύλη του διυλιστηρίου των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα.

Να δηλώσουμε τη θέληση και την αντίθεσή μας: Κανείς δεν μπορεί να παίζει με την υγεία μας, με την ασφάλειά μας!

Δεν μπορούμε να ζούμε με τις χιλιάδες τόνους καυσαέρια του διυλιστηρίου στην ατμόσφαιρά μας! Δεν είμαστε πειραματόζωα των ΕΛΠΕ!

Αποδοκιμάζουμετην αναλγησία των κρατικών αρχών αλλά και την υποκριτική στάση των Δημοτικών Αρχών Ελευσίνας και Μάνδρας: Προκλητικά σιωπούν, αδιαφορούν, ανέχονται τη ρυπογόνο λειτουργία του διυλιστηρίου.… Ενδιαφέρονται μόνο για τις «χορηγίες» των ΕΛΠΕ…

Όλοι την Δευτέρα 15 Ιουλίου, στις 8 το βράδυ, μπροστά στην πύλη του διυλιστηρίου των ΕΛΠΕ στην Ελευσίνα!

Δε θέλουμε τις χορηγίες σας,θέλουμε την υγεία μας! Σταματήστε την ρύπανση, ΤΩΡΑ! Άμεση λήψη μέτρων, ΤΩΡΑ!

Πολίτες κατά της ρύπανσης των ΕΛΠΕ

Η Κίνηση Πολιτών ECOELEUSIS συμμετέχει με όλες της τις δυνάμεις στην Διαμαρτυρία και καλεί τους πολίτες του Θριασίου να προσέλθουν στην εκδήλωση απαιτώντας την άμεση λήψη μέτρων, ΤΩΡΑ!

βρήκαμε λίγες φώτογραφίες από την συγκέντρωση της δευτέρας και τις δημοσιεύουμε :

καθώς και τα Δελτίο τύπου & κείμενο-ψήφισμα των πολιτών που συγκεντρώθηκαν

επίσης στο left.gr βρήκαμε και την ερώτηση των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τα ΕΛΠΕ

Αν δεν μπορούν αυτοί, μπορούμε εμείς! (η άλλη όψη της Μυκόνου)

βρήκαμε στο BLOG της "Πρωτοβουλίας συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων"
το παρακάτω κείμενο που μας άρεσε και το αντιγράφουμε ελπίζοντας κάποτε να καταφέρουμε να αντιγράψουμε και τις πράξεις που περιγράφει

Κάποιοι-ες μπορεί να θεώρησαν ότι οι πρόσφατες αποκαλύψεις για τη διαχείριση των απορριμμάτων στη Μύκονο και, ειδικότερα, για την ανακύκλωση ήταν μια κίνηση εντυπωσιασμού. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν παρά ένα μόνο επεισόδιο στις ουσιαστικές διεργασίες που συντελούνται στις τοπικές κοινωνίες και αμφισβητούν τις κατεστημένες αντιλήψεις και τα συμφέροντα, που, αλλού, συντηρούν τριτοκοσμικές καταστάσεις και αλλού προωθούν νέες συγκεντρωτικές - φιλοεργολαβικές λύσεις, μέσα από σειρά διαγωνισμών με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ.

Χαρακτηριστικό δείγμα αυτών των διεργασιών είναι και οι πρωτοβουλίες ενεργών πολιτών της Μυκόνου. Όσοι-ες παρακολουθούν τις ενημερώσεις της ΠΡΩΣΥΝΑΤ, θα θυμούνται ότι πολύ πριν τις πρόσφατες αποκαλύψεις είχε δρομολογηθεί η δημιουργία συνεταιρισμού για την ανακύκλωση στη Μύκονο (εδώ και εδώ). Μια πρωτοβουλία, που σιγά-σιγά βρίσκει την πατημασιά της. Αλλά καλύτερα να δούμε πως την περιγράφουν οι ίδιοι οι συντελεστές της (αντιγράφουμε από την ενημέρωσή τους στα μέλη της ΠΡΩΣΥΝΑΤ):

Απλοί πολίτες και κάτοικοι της Μυκόνου κυοφορήσαμε την ιδέα της δημιουργίας μιας επιχείρησης για την ανακύκλωση στο νησί, της οποίας τα όποια κέρδη θα επέστρεφαν αποκλειστικά στην κοινωνία. Η ιδέα αυτή πλέον παίρνει σάρκα και οστά. Και θα θέλαμε να την μοιραστούμε καταρχήν με τα μέλη της ΠΡΩΣΥΝΑΤ επειδή πιστεύουμε πως το δίκτυο και οι άνθρωποί του έβαλαν ένα λιθαράκι ώστε αυτή να είναι τώρα πραγματικότητα. Ο χρόνιος προβληματισμός μας για την σχεδόν ανύπαρκτη ανακύκλωση στο νησί μας, την άθλια κατάσταση του ΧΥΤΑ Μυκόνου και την πιο άθλια αδιαφορία των ανεύθυνων τοπικών αρχόντων, μάς οδήγησε στο να προσπαθήσουμε ώστε να πραγματοποιήσουμε την ιδέα μας.

Το όλο εγχείρημα έχει ως εξής:

Έχουμε δημιουργήσει έναν αστικό μη-κερδοσκοπικό συνεταιρισμό περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία ΜΟΙΚΟΝΟΣ. Ο συνεταιρισμός έχει ως αντικείμενο την ανακύκλωση, με διαλογή στην πηγή, σε χαρτί/χαρτόνι, πλαστικό, αλουμίνιο, λευκοσίδηρο και γυαλί. Ο συνεταιρισμός είναι μεν μη - κερδοσκοπικός, παράγει όμως κέρδος από την πώληση των ανακυκλώσιμων υλικών – το οποίο κέρδος με εισηγήσεις του διοικητικού συμβουλίου του συνεταιρισμού και αποφάσεις της γενικής συνέλευσης επανεπενδύεται στον συνεταιρισμό ή/και επιστρέφει στην κοινωνία καλύπτοντας κοινές ανάγκες κυρίως στους τομείς της υγείας και της παιδείας του νησιού.

Μέχρι τώρα έχουμε καταφέρει τα εξής:

Μετά από αλλεπάλληλες συναντήσεις με διάφορους κατοίκους του νησιού έχουμε εγγράψει στον συνεταιρισμό περίπου 150 μέλη, με δικαίωμα μίας ψήφου, τα οποία έχουν αγοράσει από μία συνεταιριστική μερίδα αξίας 100 ευρώ Κατ' αυτόν τον τρόπο βρέθηκε ένα αρχικό κεφάλαιο για την αγορά μέρους του εξοπλισμού (σταθήκαμε βεβαίως τυχεροί αφού η πρέσα που βλέπετε στις συνημμένες φωτογραφίες είναι δωρεά ενός κατοίκου του νησιού, να'ναι καλά ο άνθρωπος) και την κάλυψη των πρώτων απαραίτητων εξόδων.

Έχουμε πραγματοποιήσει την 1η γενική συνέλευση του συνεταιρισμού με όλες τις αρχαιρεσίες όπου μοιράστηκε φυλλάδιο για τα είδη και τους σωστούς τρόπους ανακύκλωσης και έχουν συσταθεί σε σώμα το διοικητικό και το εποπτικό συμβούλιο.

Έχουμε νοικιάσει μία αποθήκη, σχετικά μικρή, αλλά σε πολύ καλή τοποθεσία, καλούμε τον κόσμο για αρχή να φέρνει τα ανακυκλώσιμα προϊόντα διαλεγμένα σωστά και καθαρά στην αποθήκη, όπου θα γίνεται μία δεύτερη διαλογή στους εσωτερικούς κάδους. Στην αποθήκη υπάρχουν ήδη εργαζόμενοι/μέλη του συνεταιρισμού, που πρεσάρουν και αποθηκεύουν συνεπικουρούμενοι από εθελοντές κατοίκους του νησιού. Είμαστε ήδη σε επαφές με μεταπράτες στην Αττική και προσπαθούμε να κάνουμε διαλογή σε όσους περισσότερους κωδικούς μπορούμε για να λειτουργήσει σωστά ως ανακύκλωση και να αυξήσουμε την κερδοφορία του συνεταιρισμού.

Έχουμε πλέον καλύψει τον βασικό εξοπλισμό (πρέσα, περονοφόρο/κλάρκ, παλετοφόρο, ζυγαριά) και έχουμε βρεί φορτηγάκι σε μία πολύ οικονομική προσφορά από έναν άλλο κάτοικο του νησιού για να αρχίσουμε να συλλέγουμε τα ανακυκλώσιμα προϊόντα από διάφορες επιχειρήσεις και νοικοκυριά της Μυκόνου. Πολλοί εθελοντές/μέλη έχουν αφιερώσει τις δυνάμεις τους στη λειτουργική διαμόρφωση του χώρου και στις πρώτες ημέρες λειτουργίας της αποθήκης, έχουμε ξεπεράσει τον αρχικό σκόπελο της Εφορίας έχοντας κάνει έναρξη λειτουργίας επιτηδεύματος και καθημερινά το ενδιαφέρον των πολιτών αυξάνεται.

Οι σχέσεις μας με το Δήμο Μυκόνου είναι καταρχήν ανύπαρκτες καθ' ότι θέλαμε πρώτα να διαπιστώσουμε ότι μπορούμε εμείς οι πολίτες, μόνοι μας, να σταθούμε στα πόδια μας, αυτοδύναμοι και ανεξάρτητοι, χωρίς βαρίδια και εξαρτήσεις. Από την πλευρά του ο Δήμος ποιεί την νύσσαν σχετικά με την ύπαρξή μας, γαντζωμένος στις παρελθούσες αμαρτωλές σχέσεις του με την ΕΕΑΑ. Δεν θα αργήσει βεβαίως η ώρα που, με την πίεση του κόσμου, θα μας αντιληφθεί καθ' όσον είμαστε οι μοναδικοί που κάνουμε πράξη την ανακύκλωση στο νησί.

Μερικοί συμπολίτες μας γκρίνιαξαν που δεν προσφέρουμε ανταποδοτική (σε χρήμα) ανακύκλωση – η απάντηση είναι ότι σε έναν τόπο όπου το κυνήγι του άμεσου κέρδους έχει γίνει ρουτίνα, εμείς αντιτάσσουμε την κοινωνική ανταποδοτικότητα ως μέσο προάσπισης των αναγκών μιας κοινωνίας, της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του πολιτισμού μας.

Με άλλα λόγια: ένας κερδοφόρος, μη-κερδοσκοπικός συνεταιρισμός χρησιμοποιεί την ανακύκλωση - ενέργεια για:
· να κρατήσει καθαρό τον τόπο, εξοικονομώντας ενέργεια
· να αξιοποιήσει την ενέργεια, καλύπτοντας ανάγκες της κοινωνίας
· να ευαισθητοποιήσει τους πολίτες,ως προς το περιβάλλον
· να εμφυσήσει τη συνεργασία και συμμετοχή των πολιτών
· να προωθήσει συλλογικές και αμεσοδημοκρατκές διαδικασίες
· να δημιουργήσει θέσεις εργασίας
· τέλος, να αποτελέσει ένα υπόδειγμα και για άλλες περιοχές της Ελλάδας

Μπορεί να φαντάζει οξύμωρο ότι η «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα» Μύκονος φιλοδοξεί να εμπνεύσει και άλλους τόπους, όμως ισχύει εδώ ό,τι και για την υπόλοιπη Ελλάδα: η διάλυση της τοπικής Αυτοδιοίκησης και η συνεπακόλουθη λεηλασία του πλούτου των κοινοτήτων ισοδυναμεί με διάλυση της κοινωνίας - και όπως σε κάθε γωνιά της Ελλάδας υπάρχουν πολίτες που αντιστέκονται και μάχονται για ένα καλύτερο αύριο, έτσι και εδώ στην Μύκονο να είστε σίγουροι πως υπάρχουν ευαισθητοποιημένοι πολίτες που δεν θα επιτρέψουμε την λεηλασία του τόπου μας. Γιατί, αν δεν μπορούν αυτοί, μπορούμε εμείς!

Με τις ευχές σας για μακροημέρευση και τις δικές μας για καλή δύναμη στους αγώνες...

Άφαντα τα 15 εκατ. που χρωστά ο “Ελληνικός Χρυσός” στο κράτος

Αγνοούνται τα 15,34 εκατ. ευρώ που οφείλει η Ελληνικός Χρυσός στην ελληνική κυβέρνηση από παράνομες κρατικές ενισχύσεις, όπως προκύπτει από την απάντηση του Επίτροπου για θέματα Ανταγωνισμού, Χοακίν Αλμούνια στον ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν. Χουντή.

Υπενθυμίζεται ότι η Κομισιόν μετά από έρευνα, το 2011 είχε κρίνει ότι η διαδικασία πώλησης των μεταλλείων ήταν σκανδαλώδης, αφού η πώληση έγινε χωρίς δημόσιο διαγωνισμό, με ιδιαίτερα χαμηλό τίμημα πώλησης μεταλλείων και γης και με φοροαπαλλαγές που συνιστούσαν παράνομη κρατική ενίσχυση εκ μέρους του κράτους στην εταιρία Ελληνικός Χρυσός. Η Κομισιόν υποχρέωσε την ελληνική κυβέρνηση να ανακτήσει ποσό ύψους 15,34 εκατομμυρίων ευρώ συν τόκους από την Ελληνικός Χρυσός, γιατί αλλιώς θα θεωρούσε την πώληση ως παράνομη κρατική ενίσχυση και θα παρέπεμπε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

«Τη στιγμή που η κυβέρνηση κυριολεκτικά έχει γονατίσει τους πολίτες, με φόρους, χαράτσια και περικοπές, αποτελεί σκανδαλώδη πρόκληση το γεγονός ότι δεν εισπράττει καν τα 15 εκατομμύρια ευρώ από την Ελληνικός Χρυσός, που ακόμα και η Κομισιόν, με ιδιαίτερα συντηρητικές εκτιμήσεις, έχει ορίσει ως εύλογο τίμημα», επισημαίνει ο Ν. Χουντής.

Στην απάντησή του ο Επίτροπος αρμόδιος για θέματα ανταγωνισμού Χ. Αλμούνια αφού ενημέρωσε ότι «στις 23 Φεβρουαρίου 2011, η Επιτροπή εξέδωσε απόφαση με την οποία διατάσσεται η ανάκτηση παράνομης ενίσχυσης ύψους 15,34 εκατ. ευρώ που χορηγήθηκε στην εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.» τόνισε ότι «Η εταιρία «Ελληνικός Χρυσός» αμφισβήτησε την απόφαση της Επιτροπής ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά αυτή η προσφυγή δεν έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα και οι ελληνικές αρχές όφειλαν να ανακτήσουν την ενίσχυση εντός της προθεσμίας που ορίζεται στην απόφαση της Επιτροπής» (Μάιος 2011).

Συνεχίζοντας ο Επίτροπος τονίζει ότι «Δεδομένου ότι οι ελληνικές αρχές δεν ανέκτησαν την ενίσχυση… η Επιτροπή κατέθεσε προσφυγή κατά της Ελλάδας στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή η δικαστική προσφυγή εκκρεμεί».
Τέλος, ο Χ. Αλμούνια, απαντώντας σε υπό-ερώτημα του Ν. Χουντή αν η κυβέρνηση έχει εκδώσει υπουργική απόφαση για την ενεργοποίηση σχετικού νόμου, για την είσπραξη τελών από τα μεταλλεία, αφού η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα της ΕΕ που δίνει απολύτως δωρεάν τους μεταλλευτικούς της πόρους, απαντά ότι πρόκειται για χωριστή υπόθεση και ότι «η Επιτροπή δεν γνωρίζει εάν έχει εκδοθεί υπουργική απόφαση για την εφαρμογή του εν λόγω νόμου, και ποιο θα ήταν το επίπεδο των τελών που αυτός θα καθόριζε».

Καναδικές μεταλλευτικές εταιρείες, βία και ατιμωρησία

πηγή: ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ

Aπόσπασμα από το άρθρο 75% of the World’s Mining Companies Are Based in Canada του Dave Dean στο VICE.

Το εσωτερικό ενός μεταλλείου, από το Flickr.

[...] Αν και μια αναζήτηση στο Google για κάτι σαν “Καταχρήσεις της Καναδικής εξορυκτικής βιομηχανίας”, θα αποδώσει μια πληθώρα ιστοριών που δείχνουν ότι υπάρχει ένα συστημικό πρόβλημα αφηγήσεων τύπου Κονκισταδόρων και Άβαταρ, αυτά μερικά παραδείγματα από διαφορετικές περιοχές που δείχνουν πόσο βάναυσα συμπεριφέρονται αυτές οι εταιρείες εξόρυξης ενώ εκπροσωπούν τον Καναδά στο εξωτερικό.

Η Barrick Gold Corporation είναι ένα όνομα που ανακύπτει σε μια σειρά από ζητήματα. Το μεταλλείο χρυσού της εταιρείας, που έχει βάση το Τορόντο, στην Παπούα Νέα Γουινέα ήταν το σκηνικό θανατηφόρων πυροβολισμών καθώς και εκατοντάδων βιασμών, ομαδικών βιασμών και ξυλοδαρμών των αυτοχθόνων γυναικών από τις δυνάμεις ασφαλείας του ορυχείου. Η Barrick έχει αναγνωρίσει το πρόβλημα προσφέροντας στα θύματα κάποια αποζημίωση – με τη συμφωνία ότι θα υπογράψουν ότι παραιτούνται από το νόμιμο δικαίωμά τους να ασκήσουν μήνυση. Δεν κατάφερα να βρώ καμία απόδειξη ότι η Καναδική κυβέρνηση έχει ερευνήσει το ζήτημα ή έχει παρέμβει.

Στο Κονγκό, το 2005, η Anvil Mining Ltd, με βάση έξω από το Κεμπέκ, φέρεται να παρείχε υλικοτεχνική υποστήριξη και μεταφορά στον Κονγκολέζικο στρατό προς το λιμάνι της πόλης Kilwa όπου έσφαξε εκατοντάδες ανθρώπους. Η μήνυση μιας Καναδικής οργάνωσης που εκπροσωπεί επιζώντες της σφαγής, της “Καναδικής Ένωσης Κατά Της Ατιμωρησίας”, σκοπός της οποίας είναι να καταστήσει τις εταιρείες εξόρυξης στην Αφρική υπόλογες για τις πράξεις τους, δεν έγινε δεκτή από το Ανώτατο Δικαστήριο του Καναδά το οποίο είπε ότι η μήνυση πρέπει να εκδικαστεί στο Κονγκό (τον στρατό του οποίου στηρίζει το μεταλλείο). Αυτό επίσης ενισχύει την άποψή μου ότι οι εξορυκτικές μας εταιρείες μας μπορούν να δρουν με ατιμωρησία στο εξωτερικό, χωρίς την απειλή τυχόν νομικών συνέπειων στον Καναδά.

Η TVI Pacific με έδρα το Κάλγκαρυ έχει προσλάβει τη δική της παραστρατιωτική δύναμη σε μια απομακρυσμένη περιοχή των Φιλιππίνων, για να εκφοβίσει και να απομακρύνει το γηγενή πληθυσμό από την πατρογονική του γη, ώστε να μπορέσει να εξορύξει χρυσό. Σε ένα τεκμηριωμένο περιστατικό, τα μέλη της δύναμης ασφάλειας της TVI, που είναι όλα υπάλληλοι καναδικών εταιρειών, μπήκαν στο σπίτι ενός κατοίκου, τον ξυλοκόπησαν με ένα σφυρί, έσπασαν ένα μικρό εργαλείο εξόρυξης που είχε στην κατοχή του – που πιθανότατα ήταν ο μόνος πόρος επιβίωσής του – χαστούκισαν την έγκυο γυναίκα του και πυροβόλησαν στα πόδια την έφηβη κόρη τους.

Διαμαρτυρία στο Βανκούβερ για τις Καναδικές εξορυκτικές
δραστηριότητες στο Θιβέτ. Από το Flickr.

Η απερισκεψία της China Gold International με έδρα το Βανκούβερ έθαψε 83 μεταλλωρύχους στο Θιβέτ μετά από κατολίσθηση το Μάρτιο -μια φυσική καταστροφή που πολλοί πιστεύουν ότι προκλήθηκε από την διατάραξη του περιβάλλοντος που έχει προκαλέσει στην περιοχή η εξορυκτική βιομηχανία. Πάνω από 5.000 Κινέζοι στρατιώτες στάλθηκαν στην περιοχή για να “βοηθήσουν στις προσπάθειες διάσωσης”, αλλά ένας Θιβετιανός μοναχός από την περιοχή που ζει στον Καναδά, πιστεύει ότι στην πραγματικότητα ήταν εκεί για να καταστείλουν τις διαμαρτυρίες από τους ντόπιους.

Στην Κεντρική και τη Νότια Αμερική η φήμη του Καναδά κυλιέται στη λάσπη μέχρι το σημείο όπου, σε ορισμένες χώρες, είναι προφανώς καλύτερο για τους ταξιδιώτες να λένε ότι είναι Αμερικανοί παρά Καναδοί, και δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς γιατί. Η Pacific Rim με έδρα το Βανκούβερ έχει μηνύσει την κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ, μιας χώρας με ΑΕΠ 23 δισ. δολαρίων (του Καναδά είναι $ 1.7 τρισεκατομμύρια) για $ 315 εκατομμύρια δολάρια, επειδή δεν τους άφησε να αναπτύξουν ένα μεταλλείο που απειλούσε να ρυπάνει τον ποταμό Λέμπα – έναν υδροφορέα που παρέχει το 60% του καθαρού νερού της χώρας.

Και σαν αυτό να μην ήταν αρκετό, μια επαρχία της Γουατεμάλα τέθησε σε στρατιωτιό νόμο τον περασμένο μήνα και το δικαίωμα στη διαμαρτυρία ή τη συνάθροιση έχει ανασταλεί από τον Πρόεδρο, μετά από συγκρούσεις μεταξύ των ντόπιων διαδηλωτών, οι οποίοι ανησυχούν για το πόσιμο νερό τους, με τους υπαλλήλους της Tahoe Resources inc. με έδρα το Βανκούβερ.

Ενώ οι περισσότερες εταιρείες πιθανότατα λειτουργούν ηθικά και κάνουν ότι καλύτερο μπορούν, ενώ παράλληλα διατηρούν υγιείς και βιώσιμες σχέσεις με τις τοπικές κουλτούρες και το περιβάλλον τους, δυστυχώς αυτές τις λίγες ιστορίες είναι πραγματικά η κορυφή του παγόβουνου όσον αφορά τη φήμη των μεταλλείων του Καναδά που έχει αρχίσει να γίνεται φανερό πως είναι η χειρότερη στον κόσμο.

Η βασική καναδική κυβερνητική γραμμή για την εξόρυξη στο εξωτερικό, σύμφωνα με τον Jamie Kneen, είναι ότι «αναμένουμε από τις Καναδικές εταιρείες να σέβονται το δίκαιο της χώρας όπου δραστηριοποιούνται αλλά αυτό μπορεί να το κάνουν ή να μη το κάνουν. Και αυτό εξαρτάται από το νόμο της χώρας και από την ικανότητά της να τον εφαρμόσει”.

Ο Καναδάς έχει μια μακριά ιστορία εμπλοκής σε ξένες συγκρούσεις υπό τη σημαία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων-και σίγουρα απολαμβάνουμε τη διατήρηση ρόλου μας στην παγκόσμια σκηνή ως ένα από τα καλά παιδιά. Αλλά γιατί δεν έχουμε επιβάλλουμε στις εξορυκτικές εταιρείες μας αυτά τα ίδια στάνταρντς που επιβάλλουμε στα άλλα ένοχα κράτη; Αφου μάθαμε τι συμβαίνει με τον εξορυκτικό τομέα του Καναδά, είναι αδύνατο να κάνει κανείς διάκριση μεταξύ της Καναδικής εξωτερικής πολιτικής και της Καναδικής μεταλλευτικής πολιτικής και η υποκρισία μας είναι κραυγαλέα.

Ενοχή για τα στελέχη της ΜΑΡΦΙΝ πρότεινε η Εισαγγελέας

Την ενοχή και των 4 κατηγορουμένων, ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου, ζήτησε η Εισαγγελέας της έδρας, για την ανθρωποκτονία από αμέλεια των τριών εργαζομένων στον εμπρησμό της ΜΑΡΦΙΝ τον Μάιο του 2010.

Η εισαγγελέας εισηγήθηκε την ενοχή και των τεσσάρων στελεχών της τράπεζας (διευθύντρια, υποδιευθύντρια και δύο υπεύθυνοι ασφαλείας) τόσο για τον θάνατο των τριών όσο και για σωματικές βλάβες σε βάρος άλλων εργαζομένων, γιατί όπως είπε, «μπορούσαν να προβλέψουν και να αποτρέψουν το αποτέλεσμα, αλλά εκείνοι δεν έλαβαν κανένα μέτρο πυροπροστασίας ή εκκένωσης του κτιρίου».

Τόνισε μάλιστα ότι οι κατηγορούμενοι «ακόμη και την ύστατη στιγμή δεν εκκένωσαν το κατάστημα το οποίο ήταν γυμνό και απροστάτευτο. Έπρεπε να εκκενωθεί όπως εκκενώθηκαν άλλες τράπεζες στην περιοχή εκείνη την ημέρα». Κατά την εισαγγελική λειτουργό, οι κατηγορούμενοι είχαν ρητή υποχρέωση να μεριμνήσουν για την πυρασφάλεια αλλά και να έχουν εκπαιδεύσει το προσωπικό, αφού το κατάστημα γινόταν συνεχώς στόχος εμπρησμών. Τόνισε επίσης ότι οι υπεύθυνοι ασφαλείας δεν μερίμνησαν ώστε να καταρτιστεί μελέτη πυροπροστασίας και ούτε πήραν πιστοποιητικό ασφαλείας από την Πυροσβεστική.

Η ελληνική αξιοκρατία

Κ. Δαύλιας: Οι καπετάν βρωμιάρηδες χτύπησαν πάλι

Με επιστολή του ο Κώστας Δαύλιας, καταγγέλλει τα ναυπηγεία της Χαλκίδας, τα οποία συνεχίζουν να μολύνουν την περιοχή της Αυλίδας, συντελώντας στην οικολογική καταστροφή της.

Τεράστια οικολογική καταστροφή, για μια ακόμα φορά στην Αυλίδα! Μπορεί ο Λαυρεντιάδης να έχει
ακολουθήσει το δρόμο της Δικαιοσύνης και να έχει συλληφθεί, τα ναυπηγεία Χαλκίδας όμως ζουν και βασιλεύουν και συνεχίζουν (με την ανοχή ποιων άραγε;) να μολύνουν την περιοχή!!!

Νωρίς το πρωί σήμερα η θάλασσα γέμισε πετρέλαιο. Τα ναυπηγεία έστειλαν οικονομικούς μετανάστες που απασχολούν εκεί, και ήδη μέχρι το μεσημέρι έχουν συσσωρευτεί περίπου 15 βαρέλια των 250 κιλών πετρέλαιο. Σημειώνω ότι στην περιοχή φυσάει πάρα πολύ και οι μαύρες κηλίδες έχουν διασκορπιστεί σε πολλά χιλιόμετρα πιο πέρα!!! Ταυτόχρονα οι σακούλες με τα ήδη μολυσμένα -μαυρισμένα φύκια της θάλασσας έχουν συσσωρευτεί στην ακτή. Το λιμενικό παρακολουθούσε την 'αποκατάσταση'. Αποκατάσταση από που; Απο ανειδίκευτους εργάτες του ναυπηγείου; Που δεν ήξερε κανείς ότι οι σακούλες των σκουπιδιών με τα πετρελαιωμένα φύκια δεν πάνε στα σκουπίδια;;; Ταυτόχρονα είχαν ρίξει τόνους χημικό στη θάλασσα (έχει συλλεχτεί δείγμα), προκειμένου να μειώσουν την εμφάνιση του πετρελαίου!!! Δηλαδή επέτειναν τη μόλυνση για να μειώσουν τις εντυπώσεις!!!

Παλιότερα έχει ξανασυμβεί! Μετά από μέρες ένα δημοσίευμα έλεγε ότι έπεσαν στη θάλασσα 4 δοχεία δεκαπεντόκιλα!!!! Δηλαδή βλέπουμε μια επιχείρηση που έχει καταστρέψει τη θάλασσα να καλύπτεται από παντού!!! Άλλο ένα δείγμα είναι η ανοικτού τύπου αμμοβολή που κάνουν. Απ την αμμοβολή ένα μέρος πέφτει στη θάλασσα (τοξικά απόβλητα) και τα υπόλοιπα συσσωρεύονται στο προαύλιο του ναυπηγείου. Όσα δεν χωρούν πάνε κι έξω , εκεί παραδίπλα κι είναι ορατά σε κάθε επισκέπτη!

Η σύμβαση λέει ότι απ το Πάσχα έως τον Οκτώβριο απαγορεύεται η αμμοβολή τις νυκτερινές ώρες!!! Παρ όλα αυτά τα ναυπηγεία σχεδόν κάθε βράδυ κάνουν αμμοβολή!!! Τους καλύπτει κάποιος κι έχουν αποκτήσει τόσο θράσος;;; Τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο κι όλοι οι υπεύθυνοι θα αποκαλυφθούν . Σε λίγο θα έχουμε και φωτογραφίες ,που η κοπέλα που τις τράβηξε αναγκάστηκε να τρέξει για να μην της γίνει κατάσχεση απ το λιμενικό!!! Στο σημείο ήταν ο αντιδήμαρχος Αυλίδας, ο νυν κι ο πρώην που διαβεβαίωσαν ότι θα γίνει αναφορά στον Εισαγγελέα. Εισαγγελέας υπηρεσίας το Σαββατοκύριακο δεν υπάρχει, προφανώς λογω της 'ανάπτυξης'!!!

Τέλος θα ήθελα να πω το εξής. Η λύση δεν είναι στα πρόστιμα που επιβάλλονται σε μια επιχείρηση που ρυπαίνει! Η λύση είναι το κλείσιμο της, μέχρι να υπάρχει η σιγουριά ότι θα δουλεύει σύμφωνα με την περιβαντολλογική νομοθεσία, με βάση της οποίας πήρε άδεια λειτουργίας!!! Όσο για το αν παραβαίνει τους όρους;;; Πλέον στην εποχή μας είναι πάρα πολύ απλό! Δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω από το να πάρεις φύκια απ το βυθό, να τα πας σ ένα χημικό εργαστήριο, όπου και θα πουν πουν ότι είναι μολυσμένα, αλλά και θα σου προσδιορίσουν το είδος της μόλυνσης αλλά και τον υπαίτιο!!!

Κουράγιο κύριοι υπεύθυνοι!

ΚΑΝΤΕ ΤΟ!!

Κώστας Δαύλιας

Ενεργος Πολιτης

πηγή : EVIAPORTAL

Δείτε επίσης την δήλωση του βουλευτή Ευβοίας του ΣΥΡΙΖΑ Β. Αποστόλου για τη ρύπανση στην περιοχή της Αυλίδας

Τρέχα σύντροφε…

Άρης Χατζηστεφάνου

UNFOLLOW Ιούνιος 2013

Μια ημέρα στο μπλόκο της Ιερισσού αρκεί για να καταλάβεις ότι οι «αντικειμενικές συνθήκες» είναι εδώ

Απόγευμα μιας Πέμπτης στο μπλόκο της Ιερισσού. Με καθυστέρηση αρκετών μηνών (και μόνη δικαιολογία ότι άλλοι, ικανότεροι στο ρεπορτάζ, συνάδελφοι είχαν καλύψει το θέμα) φτάνω για πρώτη φορά στο «γαλατικό χωριό» προσκεκλημένος σε μια εκδήλωση για τις ιδιωτικοποιήσεις.

Η πρώτη εικόνα μου προκαλεί σοκ: Ηλικιωμένες κυρίες κάθονται γύρω από ένα βαρέλι με φωτιά, σχεδόν όπως καθόμασταν στις μαθητικές καταλήψεις των αρχών της δεκαετίας του 90. Το «νούμερό» τους τελειώνει σε λίγες ώρες και θα της αντικαταστήσουν στη «σκοπιά» οι πιο νέοι κάτοικοι της πόλης.

Μέχρι στιγμής όλα είναι όπως τα είχα φανταστεί. Με μια μικρή διαφορά. Πάνω από το μπλόκο κυματίζει μια μεγάλη ελληνική σημαία και δίπλα της μια κιτρινόμαυρη με τον δικέφαλο αετό. Ένα κύμα αμηχανίας με κατακλύζει. Θα έρθει κανείς σε μια εκδήλωση όταν μάλιστα οργανώνεται από την εξοκοινοβουλευτική αριστερά; Υπάρχει κοινή γλώσσα επικοινωνίας με κάποιον που φυλάει σκοπιά κάτω από το σύμβολο της ορθοδοξίας;

Κι όμως οι κάτοικοι της Ιερισσού θα φροντίσουν να διαψεύσουν κάθε ανησυχία μας. Η πλατεία είναι ασφυκτικά γεμάτη με κόσμο που κάθεται μέχρι τέλους για να συζητήσουμε ιδέες και απόψεις που σε άλλες στιγμές μπορεί να θεωρούνταν απόλυτα ριζοσπαστικές. Όταν μάλιστα τους λέμε να κάνουν κουράγιο και να μην ανησυχούν για τους συμπολίτες τους που συνελήφθησαν από την αστυνομία σχεδόν μας πάιρνουν απ’ τα μούτρα: «Μη φοβάσαι εμάς. Εμείς δεν υποχωρούμε» μου λέει μια κυρία.

Φεύγοντας, και ενώ ξαναπερνώ από το μπλόκο με το δικέφαλο αετό, μου έρχονται στο μυαλό αποσπάσματα από το βιβλίο του Χαριτόπουλου για τον Άρη Βελουχιώτη: για τις συμμαχίες του με απλούς παπάδες και τον σεβασμό του για τη διαφορετική κοσμοθεωρία των ανθρώπων – αυτών που τελικά τον στήριξαν μέχρι τέλους, όταν η ηγεσία του κόμματός του τον εγκατέλειπε. Αναζητώντας τις συμμαχίες της Αριστεράς ξεχάσαμε τις συμμαχίες με τον κόσμο.

Θυμήθηκα την Ιερισσό όταν το 90% των εκπαιδευτικών ψήφισαν «ναι» στην απεργία, σε πείσμα της κυβέρνησης των ΜΜΕ, αλλά και της κοινοβουλευτικής αριστεράς.

Ίσως ποτέ άλλοτε στη σύγχρονη ιστορία άνθρωποι διαφορετικών πολιτικών και ιδεολογικών καταβολών δεν ήταν τόσο πρόθυμοι να συγκρουστούν με την κυβέρνηση με ριζοσπαστικούς όρους που πάντα οραματιζόταν η Αριστερά. Και ίσως ποτέ άλλοτε αυτή η Αριστερά δεν ήταν τόσο «λίγη» για να τους εμπνεύσει και να εμπνευστεί από αυτούς. Τρέχα σύντροφε, οι αντικειμενικές συνθήκες σε κυνηγούν.

Άρης Χατζηστεφάνου
UNFOLLOW Ιούνιος 2013