ΩΡΩΠΟΣ ΣΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ...

Το θράσος (ή η άγνοια ή μήπως η κακοήθεια) κάποιων “συνανθρώπων” μας δεν έχει όρια. Έτσι λοιπόν η International Herald Tribune και η Καθημερινή με ιδιαίτερη…… χαρά ανακοινώνουν την διοργάνωση από αυτές, μιας “υψηλού επιπέδου συζήτησης” με θέμα “Δημοκρατία υπό πίεση”. Δικαιολογημένα κάποιος θα αναρωτηθεί τι κάνει την συγκεκριμένη εκδήλωση μια “υψηλού επιπέδου συζήτηση”; Υποθέτω εκτός των άλλων οι γνωστοί Σαμαράς, Καμίνης και Παπαχελάς συν μια πλειάδα άλλων ομιλητών, ειδικών (;) στα περί της δημοκρατίας.

Εκτός από τα να μας υπενθυμίσουν πως σε αυτό τον ταλαιπωρημένο τόπο γεννήθηκε πριν 2.500 χρόνια η δημοκρατία, μας λένε επίσης: «……θα εστιάσει πάνω στις μορφές του δημοκρατικού πολιτεύματος ανά τον κόσμο και στο πως η οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση ασκούν πίεση πάνω στη Δημοκρατία. Το φαινόμενο αυτό εμφανίζεται με ιδιαίτερη ένταση στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου οι μεταρρυθμίσεις που προωθούνται από τις κυβερνήσεις προκαλούν την λαϊκή δυσαρέσκεια και ενισχύουν πολιτικές ομάδες που έως πρότινος βρίσκονταν στο περιθώριο.»

Τα μας λένε λοιπόν ξεδιάντροπα οι παραπάνω “δημοκράτες”;

Θα μας μιλήσουν για τις μορφές της δημοκρατίας, αλλά κάτι μου λέει, ελπίζω να με διαψεύσουν, πως θα ξεχάσουν να αναφερθούν στο ελβετικό μοντέλο της δημοκρατίας, παρά το γεγονός πως η Ελβετία φαίνεται να επηρεάζεται ελάχιστα από την πανθομολογούμενη οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση. Ίσως να μην θεωρούν το πολίτευμα της μικρής αυτής χώρας αρκούντως δημοκρατικό για να ασχοληθούν μαζί του. Όσοι από εσάς επιθυμείτε, μπορείτε να δείτε εδώ ένα από τα θαυμαστά στοιχεία αυτού του πολιτεύματος.

Μας μιλούν επίσης για “οικονομική, κοινωνική και πολιτική κρίση” σαν αυτές να είναι φυσικά καταστροφικά φαινόμενα. Σαν να μην είναι το αποτέλεσμα (σχεδόν αναπόφευκτο) του πολιτεύματος που αυτοί αποκαλούν Δημοκρατία (με κεφαλαίο Δ παρακαλώ….) και το οποίο στην πραγματικότητα, και όσο αφορά την Ελλάδα, είναι μια άθλια κομματοκρατία.

Στην συνέχεια ομολογούν πως τα παραπάνω φαινόμενα παρουσιάζουν ιδιαίτερη ένταση στην (βαθύτατα αντι-δημοκρατική) Ε.Ε. και σε ένα ντελίριο θράσους ομολογούν πως “οι μεταρρυθμίσεις που προωθούνται από τις κυβερνήσεις στην Ε.Ε. προκαλούν την λαϊκή δυσαρέσκεια”. Παρόλα αυτά πιστεύουν πως τόσο οι κυβερνήσεις τους όσο και οι αποφάσεις τους είναι δημοκρατικές! Εδώ υπάρχει κάτι το οποίο εγώ προσωπικά αδυνατώ να κατανοήσω. Ίσως γιατί όταν μιλώ για δημοκρατία έχω στο μυαλό μου ένα πολίτευμα που οι κρίσιμες αλλά και οι απλά σημαντικές αποφάσεις παίρνονται από τους πολίτες και μόνο από τους πολίτες. Αυτό φαίνεται πως δεν το γνωρίζει ο Σαμαράς και οι υπόλοιποι ομιλητές. Ως άνθρωποι με ελάχιστη, αν όχι ανύπαρκτη, παιδεία δεν είχαν μάλλον την τύχη να διαβάσουν το “Αθηναίων Πολιτεία” του Αριστοτέλη ή το “Η Αθηναϊκή Δημοκρατία” του Σακελλαρίου Β. Μιχαήλ . Αν το είχαν κάνει θα ήξεραν πως οι Αθηναίοι αποφάσιζαν τα πάντα με ψηφίσματα (βάλτε ένα δήμο- μπροστά από την λέξη και θα έχετε τον θεσμό που εξυπηρετεί αναλόγως τα μεγάλης έκτασης συνταγματικά κράτη). Ούτε φυσικά για τα Open Town Meetings στις Βορειοανατολικές πολιτείες των Η.Π.Α., την generalite στην Fosses-la-Ville του Βελγίου, τις λαϊκές συνελεύσεις (Landsgemeinde) από τον 12ο αιώνα στην Ελβετία.

Είναι λογικό βέβαια κάποιος να πει πως όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν αλλά από ότι φαίνεται το παρόν τείνει ευτυχώς προς τα εκεί. Χάρη στους αγώνες χιλιάδων συνανθρώπων μας σε όλη την υφήλιο φαίνεται ότι αργά αλλά σταθερά η ιδέα της πραγματικής δημοκρατίας (της μίας και μόνης, άμεσης δημοκρατίας) κερδίζει σιγά – σιγά έδαφος παντού. Για να καταλάβει κανείς αυτή την αυξανόμενη τάση αρκεί να δει τα βιβλία που εκδίδονται με όλο και με υψηλότερη συχνότητα και σε μεγάλους εκδοτικούς οίκους σε όλο τον κόσμο (ένα τελευταίο σπουδαίο παράδειγμα εδώ).

Τέλος είναι απίστευτη η κυνικότητα τους αφού φτάνουν στο σημείο να παραδεχτούν πως “ οι μεταρρυθμίσεις που προωθούνται από τις κυβερνήσεις ”, εκτός από την λαϊκή δυσαρέσκεια, “ ενισχύουν πολιτικές ομάδες που έως πρότινος βρίσκονταν στο περιθώριο ”. Με απλά λόγια μας λένε πως η άθλια κομματοκρατία που εξυπηρετούν, εκτός των άλλων, δεν είναι καν βιώσιμη, αφού αργά η γρήγορα οδηγεί στο φασιστικό εκφυλισμό της και ως επακόλουθο στην κοινωνική δυστοπία.

Όταν έχουμε απέναντι μας τόσο επικίνδυνους ανθρώπους έχουμε μόνο μια ελπίδα. Να καταφέρουμε να πάρουμε πίσω από τα χέρια τους την εξουσία που έχουν καπηλευτεί. Έχουμε την ισχύ, αρκεί να το κατανοήσουμε και να το απαιτήσουμε.

ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΗΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ

πηγή: ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ