Πάντως, αυτό
που ζούμε μετά την 6η Μαΐου είναι πρωτόγνωρο, τουλάχιστον για τα
Ελληνικά δεδομένα, μην πω και για τα παγκόσμια. Όλος ο επίσημος κόσμος τα έχει
βάλει με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον αρχηγό του, τον Τσίπρα. Τέτοια επίθεση δεν είχαν
βιώσει ούτε οι Ρώσοι Μπολσεβίκοι το 1917. Και από το εσωτερικό αλλά και από το
εξωτερικό τα πυρά των κρατούντων και ενίοτε όχι μόνο είναι στραμμένα με
θαυμαστή ταυτοποίηση και αρμονία στο συγκεκριμένο κόμμα. Το σύστημα κάνει την
τελευταία απέλπιδα προσπάθεια να μείνει γαντζωμένο στην εξουσία, για να
διατηρήσει τα κεκτημένα που είναι φυσικά εναντίον των λαών που στέκονται στην
αντίπερα όχθη. Αυτό γίνεται για έναν απλό απλούστατο λόγο. Αν πετύχει το
αντιπείραμα του Σύριζα στην Ελλάδα, τότε το παράδειγμα προς όλους τους λαούς
του κόσμου θα είναι πολύβουο και συνταρακτικό. Το πείραμα των εξουσιών και των
διαπλεκομένων συμφερόντων απέτυχε, ζήτω το αντιπείραμα των λαών.
Σε παλιότερο
άρθρο μου είχα αναφέρει ότι όλος ο κόσμος παρακολουθεί με κομμένη ανάσα τις
εξελίξεις στη χώρα μας και ότι η ευθύνη μας ως λαός είναι συγκυριακά τεράστια.
Σήμερα πλέον αυτή τη θέση την υποστηρίζω σχεδόν απόλυτα και μάλιστα
τεκμηριωμένα. Όλος ο κόσμος ασχολείται με την Ελλάδα. Οι Γερμανοί, οι Γάλλοι,
οι Αμερικάνοι, οι Ρώσοι, οι Κινέζοι, όλος ο Ευρωπαϊκός νότος και βοράς, η
τρόικα, το δντ, όλοι ο καθένας για διαφορετικούς λόγους ασχολείται με το
φαινόμενο Ελλάδα και τις εκλογές που έγιναν και θα γίνουν.
Εκείνο που
πρέπει όμως να αντιληφθούμε ως απλοί άνθρωποι που παρατηρούν, σκέφτονται και
βιώνουν όλα ετούτα είναι ένα. Βρισκόμαστε σε έναν εκδηλωμένο, άγριο και
αδυσώπητο πόλεμο που έχει κηρυχτεί από το κεφάλαιο, το οποίο έχει σύμμαχο μια
κατεστημένη τάξη πραγμάτων απέναντι στους λαούς όλου του κόσμου. Αυτή η τάξη
λοιπόν δεν ενδιαφέρεται για τίποτε άλλο πέρα από το κέρδος, αδιαφορώντας για
τις ζωές του κόσμου, πράγμα που πλέον είναι ξεκάθαρο και εκδηλώνεται μέσα από
τις πολιτικές που εφαρμόζονται.
Στην Ελλάδα
σήμερα βρισκόμαστε σε μια ιστορική στιγμή η οποία δεν έχει απλά τη μορφή ενός
σταυροδρομιού αλλά ενός κόμβου απ’ όπου περνούν οι δρόμοι ολόκληρου του κόσμου.
Σε μας, για άλλη μια φορά, έλαχε ο κλήρος να ανάψουμε τις δάδες του πολιτισμού και
να δείξουμε ότι υπάρχει ελπίδα και για τους λαούς. Δεν πρέπει να αφήσουμε την
ευκαιρία να πάει χαμένη, ακούγοντας και πιστεύοντας τους πρωτεργάτες και
υπηρέτες της κατάντιας που ζούμε να διαστρεβλώνουν το οτιδήποτε καινούργιο στο
όνομα της εξαθλίωσης που δήθεν θα έρθει και που έτσι κι αλλιώς ήδη βιώνουμε.
Δεν πρέπει να αφήσουμε αυτούς τους χαμαιλέοντες της πολιτικής να αλλάζουν
χρώματα πάνω στα κορμιά μας ζητώντας την ψήφο μας, για να αλλάξουν αυτό που οι
ίδιοι δημιούργησαν και υπηρέτησαν με πάθος.
Τα εργαλεία
που χρησιμοποιούν είναι παμπάλαια και κακομεταχειρισμένα. Άκουσα τον Ντινόπουλο
να κατηγορεί τον Σύριζα ότι δεν θέλει να κυβερνήσει και ότι για αυτό πήγε τη
χώρα σε εκλογές, όταν προεκλογικά ο αρχηγός του μπροστά στο κυνήγι της
αυτοδυναμίας απειλούσε θεούς και δαίμονες ότι θα πάει σε αλλεπάλληλες εκλογικές
αναμετρήσεις μέχρι την κατάκτησή της.
Άκουσα τον
Λοβέρδο, ο οποίος διέλυσε εν μια νυκτί την όποια υγεία είχε απομείνει στέλνοντας
άρρωστους ανθρώπους που παλεύουν για την ζωή τους σε βέβαιο θάνατο, γιατί δεν
βρίσκουν το φάρμακο που τους κρατά ζωντανούς ή γιατί δεν υπάρχουν μηχανήματα
στα κρατικά νοσοκομεία, για να κάνουν τη θεραπεία τους, να εξανίσταται, γιατί
εκπρόσωπος του Σύριζα υποστήριξε ότι αν οι ευρωπαίοι θέσουν θέμα εξόδου από το
€ μπροστά στην κατάργηση του μνημονίου θα πάμε σε δημοψήφισμα. Ο «αξιότιμος»
καθηγητής, που πρώτα απ’ όλα θα έπρεπε να διδάσκει ηθική στο πανεπιστήμιό του
και φυσικά θα έπρεπε από μόνος του να έχει εξαφανιστεί από τον πολιτικό στίβο,
με περισσή αλαζονεία τάχθηκε απέναντι στην πρόταση για εφαρμογή της άμεσης
δημοκρατίας η οποία με τη μορφή δημοψηφίσματος προβλέπεται και από το Σύνταγμα
για εξαιρετικά κρίσιμα εθνικά θέματα. Αλλά που να τη βρει την ηθική ο «κύριος»,
όταν το κόμμα του στο πρώτο μνημόνιο δεν τόλμησε όχι να πάει σε δημοψήφισμα
αλλά ούτε να απαιτήσει τους 180 βουλευτές στα πλαίσια της συζήτησης που δεν
έγινε ποτέ. Το δεύτερο ας το αφήσουμε, γιατί ο «κύριος καθηγητής» ψήφιζε ναι σε
όλα, όταν έξω από τη βουλή διαδήλωναν 1.000.000 κόσμος λέγοντας όχι στα ναι
του. Αυτή είναι η δημοκρατία του Λοβέρδου και των ομοίων του.
Άκουσα την
κοκέτα του δντ να λέει ότι δεν θα λυπηθεί τους Έλληνες περισσότερο από τα
παιδιά του Νίγηρα, αλλά δεν μας είπε ποιοι δημιούργησαν τις συνθήκες διαβίωσης
που κυριαρχούν σε πάμπολλες χώρες όπως ο Νίγηρας. Επίσης είπε ότι ήρθε η ώρα οι
Έλληνες να πληρώσουν τους φόρους τους. Δεν μας είπε όμως σε ποιους Έλληνες
αναφέρεται. Στους δημοσίους και ιδιωτικούς υπαλλήλους που είναι οι μόνοι που
πληρώνουν τα πάντα ή στους άλλους Έλληνες που παίρνουν 500.000,00 € και
δηλώνουν 10.000,00 € και της μοιάζουν;
Άκουσα το πρασινογαλλάκι Κον Μπεντιτ μετά τη πρόταση
του Τσίπρα στους οικολόγους πράσινους για συνεργασία να λέει ότι το πρόγραμμα
του Σύριζα είναι ανεδαφικό και απευθύνεται σε τρελούς. Μα καλά, ξέχασε ο τύπος
τι υποστήριζε μέσα στο ευρωκοινοβούλιο πριν από έναν χρόνο, όταν έκανε λόγο για
τις αμυντικές δαπάνες της Ελλάδας και τον εξαναγκασμό της από τους ευρωπαίους
να ψωνίζει όπλα, σπαταλώντας τεράστια ποσά τη στιγμή που αδυνατεί να πληρώσει
το χρέος της το οποίο δημιουργείται ακριβώς απ’ αυτή την ανεύθυνη πολιτική τόσο
των ευρωπαίων όσο και των ελληνικών κυβερνήσεων; Ξέχασε την οξύτατη κριτική του
για την αλαζονεία της ευρωπαϊκής πολιτικής απέναντι στην Ελλάδα; Μα πόσο μωρός
μπορεί να γίνει ο άνθρωπος μπροστά στην εξυπηρέτηση των ατομικών
μικροσυμφερόντων του;
Είδα σύσσωμο
το πασόκ και τη νέα δημοκρατία να κατηγορούν τον Τσίπρα για αλαζονεία όταν είπε
τον Γάλλο Πρόεδρο «Ολανδρέου» στην περίπτωση που δεν κάνει πράξη αυτά που
προεκλογικά υποσχόταν, μένοντας στον χαρακτηρισμό και αποκρύπτοντας τον λόγο
που ειπώθηκε αυτό. Αυτή είναι η ποιότητα των κομμάτων που μας κυβέρνησαν για 40
σχεδόν χρόνια. Αυτά είναι τα όπλα που έχουν στην πολιτική τους φαρέτρα η
ανακολουθία της προεκλογικής και μετεκλογικής περιόδου. Αυτό κάνουν για 40
ολόκληρα χρόνια. Μας δουλεύουν ψιλό γαζί κι εμείς τους δίνουμε το άλλοθι να το
κάνουν.
Είδα
δημοσιογραφίσκους και πολιτικάντηδες να κατηγορούν τον Σύριζα και ολόκληρη την
αριστερά ότι δεν έχουν πρόγραμμα και προτάσεις. Αυτό έκαναν 40 ολόκληρα χρόνια,
για να καλύψουν τη δική τους ανικανότητα και για να ικανοποιήσουν τα δικά τους
διαπλεκόμενα συμφέροντα. Μόνο που τώρα πια η αριστερά ακούγεται και δίνει
απαντήσεις σε όλα τα πάνελ που συμμετέχει, και οι απαντήσεις, όποιες κι αν
είναι, είναι συγκεκριμένες και καθαρές. Όσες συνιστώσες κι αν υπάρχουν όσες
διαφορετικές πολιτικές κι αν εκφραστούν από την αριστερά είναι τουλάχιστον
ξεκάθαρες και είναι ξεκάθαρες, γιατί λένε αλήθειες και η αλήθεια δεν έχει να
φοβηθεί τίποτα. Όπως λέει και ο λαός καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται. Έχετε
ακούσει από νεοδημοκράτες ή πασόκους βουλευτές να απαντούν τι θα κάνουν σε
σχέση με το μνημόνιο; Πέρα από ανούσια και διαστρεβλωμένη κριτική απέναντι στον
Σύριζα έχετε ακούσει τίποτε άλλο απ’ αυτούς; Τι θα μπορούσαν άραγε να
απαντήσουν αυτοί οι κόλακες της πολιτικής για το μνημόνιο που ψήφισαν κόντρα
στον λαό τους; Τι μπορούν να αλλάξουν τώρα, τρία ολόκληρα χρόνια μετά την
μοναδική ευκαιρία που είχαμε τότε για διαπραγμάτευση; Ακόμα και δοσίλογους τους
είπανε και σχεδόν κανένας από δαύτους δεν προβληματίστηκε. Εμείς θα τους
ξαναψηφίσουμε;
Όλοι μας, από
όποιο χώρο κι αν προερχόμαστε, σε όποιο χώρο κι αν ανήκουμε, έχουμε το δικαίωμα
της επιλογής και έχουμε πολλές εναλλακτικές προτάσεις στους χώρους μας. Επίσης
έχουμε και το δικαίωμα της απαλλαγής από το παλιό, αναχρονιστικό, ξύλινο και
ψεύτικο κατεστημένο που βάζει αποδεδειγμένα την ευημερία των αριθμών πάνω από
τις ζωές των ανθρώπων κι έχει εκφραστεί ξεκάθαρα από νέα δημοκρατία, πασόκ,
δημοκρατική συμμαχία, δράση και λάος. Δώστε ψήφο εμπιστοσύνης στο καινούργιο
και γεννήστε την ελπίδα στα παιδιά σας.
Αναγνώστης του Blog
