Η πολιτική ατζέντα έχει αλλάξει, δεν συζητάμε πια για νέα μέτρα, νέα νομοσχέδια - λαίλαπα. “Έχουν αναγκαστεί να συζητάνε τις θέσεις και προτάσεις που ο λαός με την ψήφο του ανέδειξε ως ρεαλιστικές επιλογές” σημείωσε επί λέξει στη βραδινή του ομιλία ο Αλ. Τσίπρας. Ούτως ή άλλως η χθεσινή εικόνα στην αίθουσα της Γερουσίας, με τους 52 βουλευτές και βουλευτίνες του ΣΥΡΙΖΑ, ανθρώπους της Αθήνας και της περιφέρειας που στη συντριπτική τους πλειονότητα αναδείχθηκαν μέσα από τους ανυποχώρητους αγώνες, η αισιοδοξία που εξέφρασαν για την άνοδο του ΣΥΡΙΖΑ στην πλειονότητά τους οι εκπρόσωποι των φορέων νωρίτερα και η σύνεση του Μανώλη Γλέζου, που τόνισε στην σύντομη παρέμβασή του μετά τον Αλ. Τσίπρα ότι "δεν πρέπει να πάρουν τα μυαλά μας αέρα", αποτύπωσαν ότι πράγματι κάτι έχει αλλάξει. Η σελίδα έχει γυρίσει.
Με τη φράση “προχωρήστε μας είπαν, φτιάξτε εσείς κυβέρνηση και μη σας νοιάζει, θα σας στηρίξουμε εμείς” περιέγραψε τη γραμμή που ακολούθησαν αρχικά Βενιζέλος και Σαμαράς. Κι έτσι συνόψισε την αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, που μετά την “ξαφνική αγάπη” προς το "πρόσωπό του" έθεσε το εύλογο ερώτημα: Βάσει ποιου προγράμματος δίνουν στήριξη; Βάσει του πλαισίου των δεσμεύσεων του δεύτερου Μνημονίου και των υπογεγραμμένων δεσμεύσεων ή της λαϊκής ετυμηγορίας που ακυρώνει αυτές τις δεσμεύσεις; Μετά το ερώτημα αυτό, όμως, που έβαλε στη δήλωσή του συγχρόνως με την ανάληψη της διερευνητικής εντολής, έγιναν και τα... αποκαλυπτήρια. Αποκαλύφθηκε και επίσημα δηλαδή, σύμφωνα με την εκτίμηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η στήριξη που ήθελαν να δώσουν είναι ανάλογη της... στήριξης που έχει ο κρεμασμένος από το σχοινί που κρεμιέται. "Είναι πολιτικά παράδοξο και αναξιόπιστο κάποιος να έχει δεσμευτεί στο εξωτερικό για την πλήρη εφαρμογή του Μνημονίου και ταυτόχρονα να δεσμεύεται στο εσωτερικό για την έμμεση ή και την άμεση στήριξη αντιμνημονιακής προοδευτικής κυβέρνησης" έλεγε προς την Κ.Ο. εξηγώντας μάλλον το αυτονόητο.
