Του ΒΑΣΙΛΗ ΠΡΙΜΙΚΗΡΗ*
Σημαντικό ενδιαφέρον αλλά και προβληματισμό προκάλεσε και συνεχίζει να προκαλεί η πρόταση για μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ από συμμαχία διαφορετικών πολιτικών υποκειμένων σε ενιαίο κόμμα . Η πρόταση αυτή μάλιστα αμέσως μετά τις εκλογές με την πρώτη σύνοδο της Π.Σ.Ε υιοθετήθηκε στα βασικά της σημεία και καθορίστηκε μάλιστα μέσα στην άνοιξη του 2013 με ιδρυτικό συνέδριο να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες της μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ .
Ποιοι όμως είναι οι λόγοι αυτής της πιθανής οργανωτικής και όχι μόνο αλλαγής του ΣΥΡΙΖΑ. Στο ερώτημα αυτό υπάρχουν πολλές απαντήσεις τις οποίες υποχρεούνται να απαντήσουν πειστικά όλοι όσοι υποστήριξαν και προωθούν αυτή την πρόταση. Η πρώτη και βασική απάντηση είναι ορθολογικότατη και είναι αυτή του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα έχει να αντιμετωπίσει μια άλλη πραγματικότητα πολύ πιο σύνθετη και δύσκολη. Παράλληλα όλοι αντιλαμβάνονται ότι οι απαιτήσεις του κόσμου που έφερε τον ΣΥΡΙΖΑ στην θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι μεγάλες και η ανάγκη για την δημιουργία ενός ισχυρού κόμματος που θα στηρίζει τους λαϊκούς αγώνες μέσα και έξω από την βουλή είναι εμφανείς. Είναι σίγουρο ότι η πρώτη και βασική επαφή όλου αυτού του κόσμου εκ των πραγμάτων θα είναι με τον οργανωμένο ιστό του ΣΥΡΙΖΑανεξάρτητα από την μορφή που αυτός τελικά θα έχει.
Υποστηρίζεται επίσης σωστά ότι πολύ σύντομα ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να κλιθεί μαζί με άλλες αριστερές και προοδευτικές δυνάμεις να κυβερνήσει την χώρα σε μια πραγματικότητα σκληρή και άκρως εχθρική για μια κυβέρνηση της αριστεράς, μια κυβέρνησης που πάνω απ΄ όλα θα έχει ανάγκη από τηστήριξη όλων των οργανωμένων προοδευτικών κοινωνικών δυνάμεων για να κρατηθεί στην εξουσία.Ο ρόλος λοιπόν ενός οργανωμένου χώρου γερού και μαζικού της σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς εκ των πραγμάτων θεωρείται αναγκαίος και αποφασιστικός παράγοντας επιβίωσηςμιας προοδευτικής κυβέρνησης.
Αν λοιπόν από την μια οι βασικοί λόγοι για την πιθανολογούμενη μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτοί που προαναφέρθηκαν από την άλλη υπάρχει και ο αντίλογος από άλλους, που χωρίς να διακατέχονται από κανένα φοβικό σύνδρομο για το νέο φορέα, αναπτύσσουν μια αντίθετη επιχειρηματολογία που δεν μπορεί σε καμιά περίπτωση να υποτιμηθεί.
Υποστηρίζουν για παράδειγμα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι γνωστό, κατάφερε κάτι το πρωτόγνωρο για την ελληνική πολιτική πραγματικότητα. Πέτυχε να συνυπάρξουν με την διαφορετικότητα τους ξεχωριστά πολιτικά υποκείμενα της αριστεράς και αυτό θεωρούν ότι δεν θα πρέπει καθόλου να υποτιμηθεί. Σωστά υποστηρίζεται από πολλούς ότι η διαφορετικότητα αυτή ήταν και είναι ο πλούτος και η δύναμη μιας σύγχρονης αριστεράς που έχει απαλλαχτεί σε μεγάλο βαθμό από τις αγκυλώσεις του χθες, από αντιλήψεις του κομματικού «μικρομάγαζου» και με αυτή την πολιτική συμμαχία σε τελική ανάλυση οΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να φθάσει το 27% στις εκλογές της 17ης του Ιούνη . Παράλληλα ο ΣΥΡΙΖΑ ωςπολιτική συμμαχία είχε στο κέντρο της πολιτικής του παρέμβασης την ενότητα και την κοινή δράση όλων των δυνάμεων της αριστεράς. Η ίδια η υπόστασή του ως συμμαχικό σχήμα λειτούργησε ελκτικά σε οργανωμένες εκφράσεις και πρόσωπα που δεν ήθελαν και δεν θέλουν να χάσουν την διαφορετικότητά τους. Αν αλλάξει λοιπόν ο ΣΥΡΙΖΑ και γίνει κόμμα τα πράγματα ίσως να γίνουν ποιο δύσκολα για το μεγάλο ζητούμενο της κοινής δράσης και συμπαράταξης όλων χωρίς καμιά εξαίρεση των δυνάμεων της αριστεράς. Επομένως είναι φυσιολογικό να είναι ορισμένοι επιφυλακτικοί ακόμα και αντίθετοι με την μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα θεωρώντας ότι έτσι θα χάσει την ενωτική και προωθητική του δύναμη. Ίδη ορισμένες συνιστώσες και στελέχη εξέφρασαν ανοικτά την αντίθεση τους στην μετεξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ.......εδω η συνεχεια
